Wachten, wachten en nog eens wachten

Donderdag 20 november
Na een lange nachtelijke rit met heel weinig slaap stopt de bus. Geen idee waar we zijn, het ziet eruit als een parkeerterrein. Het is 4.30 uur en er liggen nog maar enkele passagiers in de bus. Geen idee, misschien een lange pauze en nu het stil is pakken we nog even een slaapje mee. Opeens worden we gewekt en krijgen we te horen dat we in Ha Long zijn, het parkeerterrein was dus al het busstation. Het is ondertussen 6.00 uur. De bus chauffeur wijst ons naar een hok toe voor vervoer naar de stad. Tja, deze is dicht en er is niemand te bekennen. De teksten op de bussen zijn ook niet te lezen en Engels begrijpen ze niet. Er staat wel een mannetje die ons vertelt te wachten, maar waarop? Wij nemen een taxi naar de haven om te zien of we daar een trip kunnen regelen naar Ha Long Bay maar we zien niets dat op een reisbureautje lijkt. Aan de overkant is een hotel en daar vragen we of er ergens een bureautje in de buurt is. Blijkt dit ook via het hotel geregeld te kunnen worden. We moeten even wachten en dan komt er iemand, iemand die tot het hotel behoort. Na enige tijd komt er iemand bij ons zitten met boekjes en 2 tellen later nog een mannetje wie van het hotel blijkt te zijn. Hoe komt die ander hier dan? Dit wordt ons niet duidelijk. Beide hebben een optie die ons wel aanstaat, alleen de prijs moet nog even aangepast worden, ze hoeven ons niet meer op te halen in Hanoi en het is last minute! De optie van het hotel lijkt ons het beste qua prijs en kwaliteit, andere mannetje boos! Tja, jammer dan. Of we even willen wachten want er moet nog gecheckt worden of er plek is, weer wachten. Nu blijkt de prijs ineens anders te moeten worden, ze waren vergeten dat het hoogseizoen is. Ja, ja, tijd voor een kleine discussie. De prijsverhoging wordt bijgesteld en acceptabel gevonden. Weer wachten. Is die boot volgeboekt!! Oké, dan de andere optie. Dat mannetje die daarstraks boos was weggelopen moet weer opgetrommeld worden. Of we weer even willen wachten. Ondertussen is het al half tien en hebben wij wel trek in een bakkie en ontbijtje en gaan we dat dus ook doen. Onderweg komen we dat mannetje weer tegen die bij het busstation stond en die wilde wel een trip aan ons kwijt. Wij zeiden dat we met hotel bezig waren en daar was hij lichtelijk geïrriteerd over omdat die commissie vragen en hij niet.
Terug bij het hotel is het weer wachten en komt dat mannetje (ja die van het busstation) binnenstappen en schuift bij ons aan. Na enige verwarring van onze zijde omdat we nu niet weten met wie we zaken aan het doen zijn is het enig wat zij zeggen "Yes, is same same", maakt ons ook verder niet uit als we maar krijgen wat we hebben afgesproken en voor de afgesproken prijs. Floor was zo slim om van de vorige optie een foto te maken en ik deed dat van deze optie, dit blijkt achteraf niet overbodig! We nemen de afspraak nog eens door met het boek en de omschrijving erbij en betalen het gewenste bedrag. We worden om ca. 12.00 uur opgehaald, weer wachten dus. Zucht, dit is niet een erg productieve dag zo maar dat is een nadeel van een niet georganiseerde reis. 
De boot waar we op terecht komen behoort niet tot de kwalificatie 'luxe' zoals de boot in onze eerste optie geweest zou zijn. Het ziet er hier en daar nogal vervallen uit. Maar we hebben een bed (keihard), douche en toilet en het is schoon. Voor een nacht prima te doen. De tocht door Ha Long is rustgevend en mooi, het is jammer genoeg wat heiig waardoor de eilanden in de verte als contouren zichtbaar zijn maar eenmaal dichterbij ziet het er mooi uit. We bezoeken een grot en zijn niet de enige die dat doen. Na de grot gaan we nog een kleine drie kwartier kanoën en het is al donker eer we weer bij de boot zijn. Na het avondeten vallen onze luiken dicht. Niet zo gek na drie nachten zo goed als niet geslapen te hebben de afgelopen week.