Rust- en verhuisdag

4 november 2013 - Manang, Nepal

Onze gids Taco is gisteravond nog op pad gegaan om een betere accommodatie te vinden. We worden dan ook om 7 uur gewekt met de melding dat we gaan verkassen. Dus hup de slaapzak uit en alles weer in de rugzak proppen, we verhuizen naar 2 hotels verderop. In plaats van kamers hebben we nu huisjes, de bedden zijn vergelijkbaar en er zijn dekbedden, dat is dan wel weer lekker. Ben bang dat een aantal mensen het straks toch heel erg slecht gaan krijgen want bij base camp van Tilichomeer is niets, geen kachel en geen warm water en dat op een hoogte van 4150 meter, ben benieuwd -:)

Ondanks dat het een rustdag is willen we wel wandelen, hoogte meters maken en dat om de spieren soepel te houden. Met de Katwijkse boys en Peter ga ik op pad. Onze eerste keuze was om de Annapurna trail te volgen naar het volgende dorp Ghusang op 3950 meter. Toen we bij het tempeltje kwamen in het midden van het dorp zagen we een bord met diverse routes en de route naar Chongknor, ca 1,5 uur de berg op, stevig klimmetje dus. Vanaf het uitzichtspunt hebben we mooi zicht op het smaragdgroene Ganggapurna meer en de Ganggapurna gletsjer. We zijn nu op 3800 meter hoogte, 260 meter gestegen. We pauzeren met een kopje thee voordat we nog iets hogerop gaan. Weer een stevige klim en komen bij kleine chorten met gebeds vlaggen, we zijn weer 50 meter gestegen. Het is genoeg voor vandaag, we hebben hoogte meters gemaakt, en moeten nu flink dalen wat ook weer even een aanslag is op de kniepezen, de bovenbenen, kuiten en achillespezen doen het wonderbaarlijk goed!! Beloning, appel kruimeltaart en een overheerlijke koffie. Tijd om te douchen. Eerst hang ik mijn slaapzak even te luchten en dan een overheerlijke warme douche. De zon schijnt dus het is verantwoord om op teenslippers het dorp door te struinen, wederom gaan we met z'n vieren op pad. Ik heb een doelstelling en dat is een windstopper. Stom van me dat ik die niet had meegenomen maar hier koop je voor een appel en een ei een nepper maar wel functioneel. €12 ben ik kwijt voor een nieuwe rode windstopper, deze gaat me de komende dagen door de kou heen helpen. We strijken neer op een balkonnetje voor een kop thee en genieten van het laatste uurtje zon, om 4 uur verdwijnt die achter de berg en dan is het ook direct koud! 
De rest van de middag brengen we door in de verblijfsruimte/restaurant en drinken thee, eten om 19.00 uur en dan weer thee en kaarten. Wat consternatie tijdens het eten, bij de dagelijkse keuzes stond Yaksteak, yes eindelijk weer eens een lapje vlees, die dierlijke eiwitten vinden mijn spiertjes wel fijn. Al het eten wordt betaald uit de gezamenlijke pot en nu zat er een zeikerd tussen die vond het prijsverschil toch wel groot met de andere gerechten. In plaats dat die troela ballen toont en opstaat en gewoon zegt dat ze daar moeite mee heeft, nee speelt ze het via de reisleider, dat vind ik nou laf. De meesten storen zich aan deze actie en om van het gezeik af te zijn lapt iedereen die een steak heeft gegeten 500 roepies extra, je spreekt over €4, waar gaat dit over. De grappen schieten al over tafel dat we haar kopjes thee gaan tellen tov de rest.
Het zijn twee alcoholvrije weken, ik ben helemaal afgekickt wanneer ik thuis ben. Wat zal ik zondag 18 november genieten van een wijntje en een glas whisky. 

Foto’s