Als opstapper meezeilen naar Plymouth op de Mach3

Het is al weer enige tijd geleden maar ook van deze korte trip moest natuurlijk een reisverslag komen.

 

Hoe het allemaal begon…

 

Ben in 2010 besmet geraakt met het zeilvirus. Geen virus waar je je echt zorgen over hoeft te maken. Er is geen geneesmiddel tegen maar je kunt wel het virus af en toe afremmen en dat doe je door te gaan zeilen. Nu ben ik helaas niet in het rijke bezit van een zeilboot dus moet je op zoek naar alternatieven. Meezeilen als opstapper is zo’n alternatief.

 

In 2011 al enkele zeiltochten gemaakt als opstapper en voor dit jaar begon het ook alweer te kriebelen. Ik ben dus op zoek gegaan naar een site voor opstappers en schippers. Deze vond ik in de vorm van http://www.omtezeilen.nl . Hier een profiel aangemaakt en was verrast door de grote vraag naar opstappers. Zo stond er ook een anonieme oproep met de volgende tekst:

Vertrek 14 juni a.s. naar Plymouth/La Coruna/Gibraltar/Malaga

Toegevoegd op 02/06/2012 door Anoniem

 

14 juni a.s. vertrek ik met mijn Hallberg Rassy 49 naar de Med.

Ik heb nog plek voor 1 of 2 personen.

Stops onderweg zijn Plymouth, La Coruna, Gibraltar en Malaga.

Uiterlijk 1 juli zijn we in Gibraltar/Malaga.

Dus kun je 4/9/12 of 14 dagen mee? reageer dan snel..!!

Zeil/Zee ervaring is wel van belang.

Met vriendelijke groet,

Dennis Hulst

 

Nou dit leek mij wel wat. Goed in te plannen in mijn agenda en ik zou mee kunnen tot aan Plymouth. Dus ik een reactie gestuurd. Dennis reageerde heel snel en het contact was op 4 juni gelegd. De basis van wat een hele leuke en gezellige zeiltocht is geworden.

 

Ik had de ‘officiële’ kennismakingsavond gemist maar daar viel wel een mouw aan te passen. Op 11 juni moest de boot ingeruimd worden met boodschappen en daar zou ik de overige bemanningsleden, Friso, Marije en Lennart ook ontmoeten. De bekende ‘klik’ was er. Het vertrek is vastgesteld op woensdagochtend 14 juni vanuit Scheveningen haven. En of ik er zin in heb ……

 

 

Woensdag 14 juni

Ben voor het gemak bij mijn pap en mams blijven slapen in Scheveningen. Dit had het voordeel dat mijn auto een week bij hun geparkeerd kon blijven staan. Zij hebben mij in de ochtend naar de haven gebracht. Dennis was al druk bezig en al snel voelde ik mij thuis aan boord. Nu ben ik wel vaker als opstapper mee geweest maar dit was toch een ‘luxe’ versie. Dennis gaf te kennen er geen boordkas op na te houden en de bedden waren ook van alle luxe voorzien met witte lakens en dekbedden. Glazen en aardewerk maken het plaatje helemaal compleet. Ik ben enigszins doch aangenaam verrast.

De nodige kennissen en familie komen Dennis gedag zeggen en ondertussen verplaatsen wij de boot naar de tankplaats. Rond de klok van 11.00 uur is het dan toch echt tijd om te vertrekken. Op de motor tuffen wij de haven van Scheveningen uit en gaan het grote avontuur tegemoet.

 

Eenmaal buiten het havenhoofd wordt het grootheid gehesen en de fok uitgerold en zetten koers richting België. Er staat een zwak windje maar voldoende om aangenaam te zeilen. Het is direct een en al gezelligheid aan boord. De wacht wordt ingedeeld en voordat weet weten is het al tijd om de maaltijd te bereiden. Marije en Lennart duiken de kombuis in en zorgen ervoor dat onze magen rijkelijk gevuld worden. 

Het wachtschema is 4 uur. Dennis, Friso en ik hebben de eerste wacht van 20.00 tot 24.00. In die tijd laat de wind het voor wat het geweest is en moet de motor bij, de stuurautomaat doet de rest. 

Om 24.00 komen Marije en Lennart in zeilkleding aan dek om ons af te lossen en mogen wij 4 uurtjes gaan liggen. Ik ben snel in dromenland, heb daar over het algemeen aan boord toch al geen moeite mee. Tegen 04.00 uur gaat de wekker en hijs ik mij in mijn zeilkleding en ga naar boven. Het is een rustige nacht geweest en de wind laat het nog steeds afweten. 

We zijn op de hoogte van Calais en geen beginnen met oversteken. Het is lekker druk in de shipping lane. Tegen 06.00 uur zijn we aan de overkant bij Dover en komt er ook wat wind opzetten, eindelijk kan de Genua weer uitgerold en het grootzeil naar buiten gezet. Op een voor de windse koers vervolgen we onze weg langs de Engelse kust. Doelstelling is The Isle of Wight. 

De Engelse kust met zijn krijtrotsen trekt aan ons voorbij en zo vordert de dag met redelijk behaaglijk weer. 

Het avondmaal wordt verzorgt door Friso en mijzelf en langzaam komt het eiland in zicht. De weersomstandigheden zijn er niet beter op geworden, het is begonnen met regenen en de wind is krachtiger geworden. Met gierende snelheid en stroom sjezen we de Solent in.  De aanloop naar Cowes is lastig te zien, er is veel verlichting en moeilijk te zien welke boeienlijn nu gevolgd moet worden maar met 5 paar ogen komen we er wel uit. Het gaat steeds harder regenen. Eindelijk zijn we in de beschutting van de haven en moeten we op zoek naar een plek voor deze 49 footer, tja een grote boot heeft ook zo zijn nadelen. Na lang zoeken in de zeikende regen vinden we een plek in Shepards Marina. We leggen de Mach3 langszij bij een boot van ons formaat, het is ondertussen tegen 24.00 uur. De eigenaar van de boot komt verschrikt in zijn boxershort naar buiten en meldt ons dat we  ons eerst moeten melden bij de havenmeester en dat wij daar niet mogen liggen, de passanten steiger is een stuk terug. Ja bedankt, maar daar is het vol en die havenmeester komt morgen wel. Na een kleine discussie taait die beste man af en wij ontdoen ons van de kletsnatte zeilkleding en trekken een fles wijn open, die hebben we nu wel verdient!! Moe van de zeiltocht en de inspannende laatste uurtjes duiken we onze kooien in. 

 

Vrijdag 16 juni

De bemanning komt langzaam tot leven. Tafel wordt gedekt, Dennis bakt de eieren en we schuiven allen aan voor het ontbijt. Plannen voor vandaag worden gemaakt. Een ding staat vast, na het verlies van Nederland tegen Duitsland gaan wij vanavond in de pub de Engelsen aanmoedigen. Na het ontbijt geeft de buurman aan weg te willen en wij verleggen de boot naar een plek waar we de komende 2 nachten kunnen blijven liggen.  Het is aangenaam weer in Cowes en we gaan het dorp verkennen. Er worden t-shirts gekocht van Cowes met daarop de Engelse vlag, dit voor het saamhorigheidsgevoel vanavond in de pub. We slenteren zo de dag door en tegen het eind van de middag weer richting boot. In de loop van de avond vertrekken we  naar het centrum en onze eerste stop is 'The Anchor' , de eerste pints worden gekocht waarna dit in een gestaag tempo door gaat. De eerste helft kijken we in de Anchor maar het is daar een beetje een dooie boel. De tweede helft is in Pier View, een stuk levendiger zeker wanneer de Engelsen scoren.  De pints gaan nog steeds rijkelijk naar binnen, nooit geweten dat ik zoveel bier op kon.

Na de wedstrijd wordt er ruimte vrij gemaakt voor de live band. Het is gezellig druk en het flirten kan beginnen, dat alles onder de invloed van drank natuurlijk anders zou ik dat nóóit doen. Een paar Engelse meiden zijn geïnteresseerd in Friso en Dennis is druk bezig met Grinder (als ik het goed onthouden heb). Echt humor wat daar allemaal op gebeurd, zo'n app zou er ook moeten zijn voor hetero's. Al dollend komen we de avond door maar helaas de pub sluit om 24.00 en je wordt ook letterlijk naar buiten gezet met je biertje en al. Wij hebben genoeg op en hebben honger. Nu is er praktisch niets fatsoenlijks meer open op dit tijdstip en we belanden in een shabby patat/pizza tent. De lucht is ranzig maar we bestellen patat met een soort van fabrieks achtig schapenvlees en een pizza. Friso is de enige wijze onder ons en die besluit niets te eten. Dennis wil saus op zijn vlees, veel saus en dit gaan we dan ook vragen. Die mannen kijken ons echt aan met een blik van, tja wat voor een blik eigenlijk? Kan ons het ook schelen wij willen saus!! Marije en Lennart zitten 'smakelijk' (not) van de pizza te eten. Dennis keert zijn bak met vlees om in de ondertussen lege pizzadoos en plots hebben we geen trek meer. Mijn bak had ik al weggekieperd. 

Tijd om terug te keren naar de boot waar we vrolijk verder gaan met wijn en een spel bedacht door Marije 'truth or dare' . Hilarische taferelen en uitspraken maar die ga ik hier niet neerzetten want wat aan boord gebeurd blijft aan boord (zo iedereen ook weer even nieuwsgierig). Langzaam aan taaien we een voor een af en is het tijd om te kooi te gaan.

 

Zaterdag 17 juni

Bij het ontbijt hebben we het nog over de avond ervoor en griezelen nog na van onze nachtelijke maaltijd.

Vandaag gaan we toeristisch doen. Marije heeft een leuke route bedacht, we gaan het halve eiland overcrossen met een bus.  Van Cowes naar Newport naar Ryde naar East Cowes en met het pontje over naar de haven. Oftewel we zijn een dagje zoet en zien nog iets van het eiland. Dennis niet want die zat de helft van de tijd te knikkebollen.

Terug aan boord gaat de wijn weer open en Dennis duikt de kombuis in om overheerlijke nasi te maken. De 'gang' , besluit vanavond weer te gaan stappen. Ik pas, moet dinsdag gewoon weer aan de arbeid en twee van zulke avonden achter elkaar met de nodige pints trekt dit oude lijf niet meer. Zij mogen lekker de hort op en ik doe de afwas, fair deal toch? Ik hoor ze nog zeggen "we maken het ook niet laat hoor" !! Haha, het tegendeel is waar. 

Tegen een uur of half een duik ik mijn kooi in en zijn ze nog niet terug. Om 3.30 wordt ik gewekt door Dennis met de melding dat ik echt naar de kuip moet komen want het is hilarisch. 5 minuten later zit ik in de kuip met een glas witte wijn in mijn hand te luisteren naar de belevenissen van de avond/nacht. Ik ga niet in detail treden maar een aantal steekwoorden zijn: schnaps en bier, Grinder, FS in the toilet, waar is Friso gebleven?, vreemd huis, hoe komen we over dat hek heen en andere boot. Dit zal het geheugen van de bemanning wel weer opfrissen. Dennis en Friso vinden dat de muziek aan moet en wel hard, het is ondertussen tegen 5 uur. Dennis heeft ook honger en die zet doodleuk de aggregaat aan voor de magnetron om de nasi op te warmen. Hij vult 4 kommen met nasi en hij is de enige die eet en eet ook alle 4 de kommen leeg. 

Naast ons ligt een mega groot jacht, tijd om die lui te verwelkomen en uit te nodigen voor een schippersbitter. Dennis en Friso gaan het jacht op om te zien of ze ergens naar binnen kunnen, kansloos natuurlijk. 

Er is een moment van feesten maar ook een moment van naar bed gaan. Het kost mij enige tijd om ook Dennis en Friso daarvan te overtuigen. Gevolg zijn de nodige bed scènes maar wat aan boord gebeurd blijft aan boord (nu nog nieuwsgieriger natuurlijk). Tegen 6 uur is het rustig aan boord en ligt iedereen in coma. 

Rond de klok van 9 uur geven de buren ons een afscheidsgroet door de scheepshoorn te blazen, touché. Ik zat stijf rechtop in bed. Tijd om alvast de tafel te dekken, thee zetten en eitjes koken. Vandaag is mijn laatste dag en mijn feestje. We gaan de Solent door naar Yarmouth. Ik moet zeggen respect voor mijn zeilmaatjes want om 10.00 uur waren ze er allemaal uit, ok niet allemaal even fris, Friso had het wat moeilijker vooral met eten. Dennis en Lennart buigen zich nog even over de bediening van de lift van de bijboot. Dennis was aan het showen hoe deze werkte en toen sloeg de lier te ver naar binnen. Zij zijn daar even mee zoet geweest en Marije en ik zijn nog even het dorp ingelopen zodat ik nog een aardigheidje voor Dennis kon kopen als dank voor zijn gastvrijheid. 

De mannen hebben de bijboot ook nog even getest in de haven, het blijft een mans toy. Maar dan was het toch echt tijd om te vertrekken. Ik zeil de boot met wat tips van Lennart richting Yarmouth. De rest van de bemanning ligt rondom de kuip bij te komen van de roerige nacht en verrichten braaf hun werkzaamheden wanneer er overstag gegaan moet worden. Een goeie 2,5 uur later zijn we in Yarmouth en hebben een riante plek aan de steiger. 

Nadat de boot goed vast ligt en gekuist is gaan we naar het dorp om te zien waar we vanavond Nederland tegen Portugal kunnen kijken. Geen super pub maar wel de enige die een tv scherm heeft. De wedstrijd is niet om aan te zien en zodra we achter staan verplaatsen wij onze interesse naar de jukebox en draaien onze plaatjes. 

Ook aan deze avond komt een einde en zo ook aan mijn trip. Morgen is het tijd om te vertrekken.

 

Zondag 18 juni

Nog een laatste gezamenlijk ontbijt en dan lopen we naar de ferry. Lief dat ze me komen uitzwaaien. Zij mogen nog even verder naar La Coruna. 

Mijn tocht naar huis is er een met vele overstap momenten.  Eerst met de Ferry naar Lymingtonpier, dan met de trein naar Southhampton (1 x overstappen), vliegen naar Amsterdam, met de trein naar Den Haag, de tram naar Scheveningen en dan met de auto naar huis.

Ik kijk terug op 5 hele leuke dagen met lieve en leuke mensen. Opstapper in de zeilwereld is dynamische en leuk.