De mist in!!

Maandag 17 november.

Na een nachtelijke treinreis van 9 uur met weinig tot geen slaap ondanks de niet oncomfortabele bedden komen we aan in Lao Cai. Dit ligt op het grensgebied met China. En het regent en niet zo zachtjes. Vanaf hier is het nog een uur rijden met een shuttle bus. Mochten ze de kans krijgen je op te lichten dan zullen ze dat zeker niet laten. Waar we eerst aangeboden krijgen om voor 400.000 Vietnamese Dong (VD) te reizen wordt het al snel 500.000 voor z'n tweeën en uiteindelijk 300.00 en dat is vast nog te veel. 
In Sa Pa aangekomen duiken we eerst een restaurantje in voor een bak koffie en een ontbijt, het is ondertussen al 10 uur. Aangekomen in hotel Elysian gaan we het dorp verkennen. Het weer is bijzonder teleurstellend, het is mistig en het regent zo nu en dan. Door de mist zien we niets van de mooie uitzichten over de rijstterrassen die op foto's is te zien. De voorspellingen voor de komende dagen zijn helaas niet veel beter. 
Tijd voor een tukkie want daar is afgelopen nacht niet veel van terecht gekomen. Na het eten maken we plan de campagne voor de volgende dag. Floor heeft een wandelroute uitgekozen die in een dag te doen moet zijn, dit is richting de rivier en dan pakken we ook nog een dorpje mee.

Dinsdag 18 november. 
Het weer is nog steeds uitermate teleurstellend, het miezert nog steeds en de mist hangt er ook nog. De temperatuur laat zich raden, ook niet hoog. Na het ontbijt gaan we goed gekleed aan de wandel. Eenmaal op de trekkingroute wordt het al snel een grote blubberbende. Na een klein half uur door de modder te hebben gekluund besluiten we terug te lopen naar de weg en verhard te blijven lopen. We komen groepen wandelaars tegen die onder begeleiding van een gids onderweg zijn. Wij blijven daar een beetje bij in de buurt, zijn benieuwd waar die heen gaan. Al snel blijkt dat die de dorpen gaan bezoeken die rondom Sa Pa liggen, dit zijn lokale dorpen waar je entree voor moet betalen om in het gebied te mogen wandelen. Nadat iemand op een scooter voor ons een kaartje is gaan kopen, wij hadden de ticket office links laten liggen, zijn wij de groep min of meer gevolgd. Al spoedig werd de verharde weg ingeruild voor modderige paden en werd het een paar uur glibberen en glijden de vallei in. Het zicht werd uiteindelijk iets beter en konden we iets van de omgeving zien. 
Het blijft onvoorstelbaar hoe primitief de dorpelingen wonen, wij zouden hier nooit aan kunnen wennen. Wij lopen warm gekleed rond met goed schoeisel en hier lopen de kindertjes soms op blote voeten of slippertjes. 
Het was ondanks het weer en het slechte zicht een hele leuke wandeldag en kleding en schoenen smerig van de modder.
Morgenmiddag vertrekken we weer uit Sa Pa en gaan we met een 'luxe' slaapbus naar Ha Long aan de kust, een kleine 500 km naar het Oosten.