Leven als God in Frankrijk

Het rustige Frankrijk

Donderdag 3 juni t/m woensdag 16 juni

3 juni, vandaag wandelen. Een korte (9,3 km) maar pittige wandeling (500 mtr stijgen) naar de top van Le Poët-Laval. De wandeltocht ligt aan de andere zijde van de vallei dus daar met de auto naar toe. Het is een mooie wandeling door een bebost gebied en de top is een groot plateau waar je je nog op smalle delen van de krijtrotsen kunt wagen, dit doen wij dus niet. Verspreid over het plateau loopt een kudde paarden. De route terug liep in het begin niet zoals gepland. We moesten een pad inlopen die in feite afgekuiste was maar die hadden we even gemist. Na een stuk over rotsen en keien te zijn afgedaald hadden we toch zoiets van ‘dit klopt niet’, hadden we daar boven toch naar links gemoeten? De enige manier om hier achter te komen is terug naar boven klauteren en ja hoor we hadden daar af moeten slaan. Na 2 uur en 45 minuten waren we weer terug bij de auto. 

We rijden door naar het dorpje Grignan wat een bezienswaardigheid is. De aanblik van Grignan wordt gedomineerd door het kasteel van Grignan, het grootste renaissance kasteel in zuidoost Frankrijk., nu museum. 

Wij hadden gehoopt in Grignan nog te kunnen lunchen maar na half drie kon je nergens meer terecht 🙄. Dan maar terug naar de camping.

4 juni, onze laatste dag in Marsanne. Floor gooit er nog een fietstocht tegenaan, hij wil fit zijn voor de fietsweek met de Pelle mannen. Ik ga lekker bij het zwembad liggen en Floor sluit hier later bij aan. We krijgen hier ook onze eerste regenbuitje. We sluiten deze camping af met een etentje in het restaurant en we krijgen een heerlijke eend voorgeschoteld.

Morgen naar de Côte d’Azur.

5 juni tot 16 juni

Een rit van een goeie 350 km hebben we voor de boeg. Bestemming is camping Le Sélection in La Croix Valmer. Hier zijn we in 2014 ook beland. Hier aan de Côte d’Azur is het drukker maar ook hier is de camping nagenoeg leeg. We worden met een golfkarretje rondgereden en kunnen kiezen waar we willen staan. Normaal gesproken heb je die keuze niet en mag je blij zijn als er plek vrij is. Er staan zo naar schatting 10 campers/caravans en wij zijn op dit moment naast nog een campertje de enige Nederlanders.

De term ‘leven als een God in Frankrijk’ is hier absoluut van toepassing. Het is iedere dag relaxt opstaan, ontbijtje, bakkie koffie en wat zullen we vandaag gaan doen. De variatie bestaat uit een dag fietsen, dag wandelen, dag strand (Floor gaat dan in de ochtend nog zelf even knallen met de fiets), samen lekker koken of uit eten. 

De omgeving aan dit deel van de Côte d’Azur is ronduit prachtig. Weelderig groen, behoorlijk geaccidenteerd terrein, charmante kleine dorpjes (die dan altijd op een heuvel liggen), azuurblauwe zee en door de huidige regels nagenoeg lege witte zandstranden.

Om met het laatste te beginnen, de lege stranden, snappen wij niets meer van het Nederlandse Coronabeleid. Frankrijk heeft sinds eind mei al minder dan 150 besmettingen per 100 000 inwoners wat voor Nederland de norm is om een land op geel of groen te zetten. Vanaf 9 juni heeft Frankrijk zijn grenzen open gezet en is iedere inwoner van de EU welkom die het zij gevaccineerd, een negatieve PCR test of een bewijs van doorgemaakte COVID-19 heeft. Het enige wat je daarnaast nog hoeft te doen is een ‘engagement sur l’honneur’ (een verklaring waarin je aangeeft de afgelopen 14 dan niet in contact te zijn geweest met COVID-19 en je aan de overige voorwaarden voldoet en bereid bent een test te laten doen wanneer daar om gevraagd wordt). 

Wij hebben geen enkel probleem ervaren om Frankrijk binnen te komen en vinden het hier zelfs veiliger dan in NL omdat het hier zo rustig is en echt iedereen in de supermarkt zich trouw aan het mondkapjes beleid houdt. Ondertussen zijn ook Chantal en Leon met de kinderen en Wil en Henk ook in Frankrijk gearriveerd ook zonder enige controle te hebben ondervonden. 

Omdat ik het niet snap waarom Frankrijk niet op geel gaat heb ik een mail gestuurd naar het RIVM. Waar maak je je druk om zul je denken, je zit er toch al! Nou dit omdat wij via Belvilla hier eind juni een huis hebben gehuurd om met het hele gezin en kleinkinderen een week te vertoeven. Maar als Frankrijk op oranje blijft staan dan moet Belvilla het huis annuleren want zij mogen het Nederlandse beleid natuurlijk niet naast zich neerleggen. En aangezien Belvilla vorige keer een dag voor vertrek pas aangaf dat onze bestemming geannuleerd werd vrezen wij dat het dit keer niet anders zou zijn en wij dan weinig gelegenheid hebben om daar op te anticiperen. Kijk wij en Chantal en Leon zijn dan al in Frankrijk maar Nick en Anouk moeten van huis komen en willen er 2 dagen over doen om de bestemming te bereiken want 10 uur rijden met een kleintje achterin die wagenziek is is geen feest. Dus dilemma, dilemma.

De mail naar het RIVM dus. En via het RIVM kreeg ik keurig antwoord op mijn vraag waarom Frankrijk nog oranje is terwijl de besmettingscijfers voldoen aan de eisen. Het antwoord is enigszins tenen krommend en nl het volgende: 

De ministeries van VWS en Buitenlandse Zaken maken de reisadviezen.

Het RIVM maakt een risicoanalyse gebaseerd op cijfers van het ECDC. Het ECDC loopt altijd achter t.o.v. de meest recente landelijke data op de landelijke websites.

Vorig jaar keken we veel meer naar de situatie van de dag op de landelijke websites. Het ministerie van VWS heeft ons echter gevraagd om voortaan voor de risicoanalyses de ECDC cijfers te gebruiken.

Hier dus enige irritatie want de cijfers van het ECDC lopen 2 weken achter🤨.

Waarom kan er in Europa niet één beleid gevoerd worden! We zijn toch één Europa! Ieder land met zijn eigen COVID-19 regels maakt het extreem verwarrend en zo werk je het juist in de hand dat mensen geïrriteerd raken en de regels geen negeren. Griekse eilanden open en twee weken later weer dicht en ze vervolgens nu weer open te zetten, je wordt er toch knettergek van!

Maar oké, laten we onze vakantie niet bederven door deze shit en blijven positief dat Frankrijk nog op geel komt komende week. Het ECDC gaat vandaag zijn cijfers weer updaten (met gegevens die in feite nu al weer verouderd zijn) en dan kan NL daar nog zijn plasje over doen om dan aan te geven dat Frankrijk op geel kan of delen ervan. 

Wij hebben hier ondertussen al het nodige weggefietst en gelopen. 

De eerste wandeling was in het achtergebied van La Croix Valmer te starten bij een volledig verlaten en gesloten camping helemaal achteraan in het dorp. Het was geen spectaculaire wandeling maar wel een pittige van 15,5 km en een te overbruggen hoogteverschil van 400 meter. Omdat we de ochtenden rustig opstarten zijn de wandelingen cq fietstochten vaak op het heetst van de dag, slim?, niet altijd.

Een tripje naar Saint Tropez kan natuurlijk niet ontbreken. Ook geen ritje voor watjes want 46 km over geaccidenteerd terrein met een totaal van 682 hoogtemeters waarvan een klimmetje naar Ramatuelle van 263 meter en behoorlijk steil althans voor mij. Maar een lekker dagje van mensen en luxe boten kijken in de haven van Saint Tropez en lunchen in SAint Tropez en als toetje een ijsje in Ramatuelle. Wel grappig om te zien het type mens wat daar rondloopt, de een loopt er naar onze mening nog belachelijker bij dan de ander, gele broek met roze polo bijvoorbeeld, je verzint het niet 🤣

Na een fiets- of wandeldag is er voor mij een rustdag en voor Floor een combi van fietsen en rusten. Vanaf Cavalaire Sur Mer loopt er een kustpad naar Cap Lardier (18 km v.v) deze hebben wij 7 jaar geleden gelopen en nu lopen we een deel er van. Het is 11 km op en neer langs de ruige kustlijn, een deel gaat door een luxe woonwijk met allemaal geheel of gedeeltelijk uit het zicht onttrokken villa’s waarvan de nodige met zwembad.

Vanuit Cavalaire Sur Mer loopt er een fietstraject naar La Lavandou, dit was een voormalig spoortraject en is nu een fietspad zowel verhard en gravel. En zo tikken we weer 47,5 km weg. Het uitzicht op alle baaitjes en kustlijn is werkelijk prachtig.

Het dorp Gassin is een bezienswaardigheid waard. Geschiedenis van Gassin; Het Massif des Maures werd al vroeg in de geschiedenis bewoond. Zo zijn er onder meer prehistorische gereedschappen gevonden. Tijdens de opkomst van het Romeinse Rijk werd het gebied rondom het hedendaagse plaatsje al snel veroverd door de Romeinen. Het gebied maakte deel uit van de Romeinse provincie Gallia Transalpina. Na de val van het Romeinse Rijk werd het gebied rondom het huidige plaatsje geteisterd door invallen van de Moren en piraten. Door de vele aanvallen en plunderingen vluchtten de inwoners van kustplaatsen zoals Saint Tropez het binnenland in, en ontstonden daar al snel kleine nederzettingen zoals het hedendaagse Ramatuelle en zo ook Gassin. Het plaatsje zelf werd voor het eerst benoemd in een historisch document uit het jaar 1234. Het plaatsje heeft haar historische karakter door de eeuwen heen weten te behouden en behoort daarom volgens de kenners tot de mooiste dorpjes in de Var. 

Een fietstocht naar Gassin kan dus niet uitblijven. Vanuit La Croix Valmer is het maar een kilometer of 6 naar Gassin alleen is het wel een korte maar steile klim. Daar aangekomen heb ik al geen droge vezel meer aan m’n lijf. De volgende stop is Cogolin, gelukkig eerst een lekkere afdaling om daarna toch weer te klimmen, het valt me steeds zwaarder. De temperatuur van 28 graden draagt hier niet positief aan bij. Terug naar La Croix Valmer is het een gravelpad en zitten er korte steile klimmetjes in. Hier ga ik echt volledig op stuk, een marathon rennen vond ik minder vermoeiend. Maar ook dit overleef ik weer en als beloning een heerlijke spaghetti met vongole en garnalen en water, veel water. Maar toch weer 24 km weggetikt. 

Floor heeft hier een fietstocht die hij erg leuk vind om te doen waarin hij lekker kan klimmen (iedere gek zijn gebrek). Hij fietst dan van de camping naar Rayol-Canadel-Sur-Mer om van daaruit te klimmen naar Col du Canadel en van daaruit naar La Môle. Daar kiest hij ervoor om ook vanaf de andere zijde weer omhoog te klimmen of langs het vliegveld te fietsen en dan terug naar de camping. Tijdens deze ritjes ben ik op het strand, de groeten, er zijn grenzen! 

Vanaf de top van Col du Canadel loopt wel een mooie wandelroute. We gaan met de auto naar de Col en vandaar is het maar een tippel van 7 km  maar dan krijg je ook wat. Het is 300 meter naar beneden en weer omhoog, ook hier ga ik stuk 😩 Is mijn conditie nu zo slecht (wat ik betwijfel) of is het de warmte. Het laatste in combinatie met toch te weinig drinken heeft een negatief effect op mijn spieren, zelfs de trap op naar het toiletgebouw op de camping voelt al als teveel. In Rayol ploffen we even op het strand neer en daarna boodschappen. ‘s-Avonds eten we een pizza bij Le Pizzaiole, een top tent en als enig restaurant in het stadje afgeladen vol! Als toetje een ijsje bij ijstent, een bakje met 2 bolletjes leek ons wel voldoende. Nou dat waren geen bolletjes maar tennisballen zo groot, pff hier zijn we maar even bij gaan zitten want dat was een behoorlijke hap ook voor mij als ijs liefhebber.

Wat ook zo leuk is in Frankrijk, ieder dorp heeft wel zijn Jeu de Boules banen waar met name oude mannetjes staan te gooien. Ook in de haven van Cavalaire Sur Mer staat een groepje te gooien en leuk om te zien. De een heeft als specialisatie de bal dicht bij het balletje te gooien en de ander is er weer om de ballen weg te kaatsen, en sommige zijn daar erg goed in.

Om even bij het Jeu de Boules te blijven, hoe staat het met onze onderlinge competitie? Floor heeft een berichtje ontvangen van Rob Kraan die aanbied om samen op les te gaan 😉 Deze dreiging deed wonderen want ineens was de achterstand omgezet in een voorsprong van 2 punten. Dus was er werk aan de winkel. Spannende partijen zijn gespeeld maar de weegschaal is toch weer mijn kant op geslagen want het is ondertussen 8-6 in mijn voordeel. Een potje Boules bestaat bij ons uit 3 games. Per game spelen we tot 13 punten met een verschil van 2.

Van Rob begrepen dat zij ondertussen ook aan het Boulen zijn geslagen in de vakantie en dat ook hij achter staat. Misschien toch die lessen maar inplannen heren 😂😂