De laatste uurtjes

15 november 2013 - Kathmandu, Nepal

Vandaag een dagje opwarmen in de zon!! Met Floor en Jos (wie anders!) vroeg de deur uitgegaan om ergens langs het meer te gaan ontbijten. Vervolgens even shoppen en daarna even heerlijk onderuit op een bedje in de zon, oh wat was dat genieten, warmte op het lijf. Na de lunch gewandeld naar de landingsplaats van de paragliders, wel leuk om te zien hoe ik 5 jaar geleden ook naar beneden ben gekomen aan zo'n ding. Het restant van de middag lekker op een terrasje met een biertje. 

Aan het einde van de middag zou de hele groep bij elkaar komen om Taco zijn presentje te overhandigen, hij heeft er toch voor gezorgd dat we veilig en wel zonder al te veel beslommeringen in Kathmandu zijn gekomen, het reizen per jeep heeft wel wat extra kosten met zich meegebracht maar die zijn te verwaarlozen. 
's-Avonds met z'n drietjes lekker wezen eten en vervolgens bijtijds naar bed. 
Vrijdag was wederom een reisdag. De bus is een touringcar waar ook nog andere reizigers bij gestopt moeten worden. Alle bussen richting Kathmandu en Chitwan National Park moeten verzamelen op het busstation, de bussen zijn voorzien van een groen kenteken (toeristen vervoer) of hebben een tijdelijke permit gekregen en dan wordt het kenteken afgeplakt met een biljet 'tourist transport', vervolgens wordt er in colonne onder bewaking naar Kathmandu afgereisd. Niemand begrijpt er iets van hoe dit nu zit met die stakingen en hoe en waarom, zelfs de Nepali kunnen het niet echt uitleggen. Doet er verder ook niet toe, wij zijn veilig in Kathmandu na een rit van 7,5 uur. 
In Kathmandu nog even rondgescharreld, wat een ongelooflijke stinkstad en pokken herrie is het hier, dit heb ik niet gemist de afgelopen 2 weken. Kathmandu ligt in een vallei en alle smog blijft hier hangen, de lucht is soms lichtgeel. Overal rijdend brommers/motoren, auto's, bussen en vrachtwagens Kris kras door elkaar heen. De brommers gaan ook door de kleinste straatjes en er wordt continue getoeterd. 's-Avonds nog even lekker in de tuin zitten napraten en zo gaat de laatste avond in Nepal voorbij. 
Ik heb een waanzinnig goeie en leuke vakantie gehad. Leuke mensen ontmoet, veel lol gehad en fysieke en mentale uitdagingen getrotseerd. Het lopen van de Annapurna heb ik niet als zwaar ervaren maar de ontberingen eromheen die maken het zwaar. Het niet hebben van warm water of een niet zo schoon hurktoilet zijn niet de problemen, die ben ik wel vaker tegengekomen, het is de kou die het zwaar maakt en de droge lucht. Er is echt niemand in de groep die nu niet aan het hoesten is of die nog steeds bloed in zijn snot heeft bij het neus snuiten. Lijken wel een tbc groep :-) maar ik had het voor geen goud willen missen. Voel me fysiek en mentaal ijzersterk, deze vakantie heeft me goed gedaan. Op naar de volgende uitdaging.
Wordt het Santiago de Compostela of misschien toch een tenten trekking in Nepal of ?? Het latje kan best nog iets hoger gelegd worden.

Ik kijk uit naar een volgende ontmoeting met de Katwijkse boys en ook met Godfried en Micky.

De thuisreis is in aantocht. Zondagochtend om 7.15 zet ik, ijs en weder dienende, weer voet op Nederlandse bodem. Laat de winter maar komen, ik ben er klaar voor. 
 

Foto’s