Haags hopje

Woensdag 30 oktober

Haags hopje.

7.55 uur we zijn weer op pad. Vandaag beginnen we met een pittige stijging langs de hoofdweg. Je kunt je bijna niet voorstellen dat hier nog auto's kunnen rijden op deze keienweg, zonder 4 wheel drive kom je echt nergens. Na ca een half uur gelopen te hebben gaan we een links een trail op, deze route is wat steiler en iets langer maar veel leuker om te lopen dan die stomme weg. Het is een pittige klim van een half uur om vervolgens weer af te dalen naar Jagat (1300 meter) waar we onze eerste stop hebben. Voorspelling was dat we er 1,5 uur over zouden doen maar na 1 uur en 5 minuten waren we al binnen. Kop thee en een half uur later weer verder. Loopplanning tot aan de lunch is ca. 2 uur maar ook hier zijn we weer sneller en zijn na 1,5 uur binnen, wederom een vroege lunch. We zijn nu op een hoogte van 1350 meter en we moeten naar 1700, nog een stukje te klimmen dus. De lunch bestaat uit een behoorlijk bord fried rice, nou die gaat er best in ondanks een stevig ontbijt van havermout en een pancake. Als ik dit thuis zou wegeten dan ben ik in no time tonnetje rond. Tijdens de lunch is het lekker vertoeven in de zon en net zoals gisteren trekt er bewolking de vallei binnen en verdwijnt de zon om daarna af en toe nog te schijnen. Het laatste deel van de dag is de planning 2,5 uur en dit blijkt nu te kloppen. Ipv stijgen dalen we nog iets om vervolgens weer te stijgen en weer dalen, zo overbruggen we die 350 meter hoogte verschil natuurlijk niet. Ik loop nog steeds voorin de groep mee in het gezelschap van Jos, Floor en Peter. Met Jos en Floor heb ik veel lol en heb de bijnaam Haags Hopje van de Katwijkse boys gekregen. Deze mannen zijn behoorlijk sportief met sterke fiets benen. Dit komt hen ten goede tijdens de laatste klim, tja die 350 meter moest toch nog ergens overbrugd worden. Allejezus wat was dat een pittig stuk, het zweet gutst van mijn hoofd en de dijbenen hadden het zwaar dit kwam door de flinke stappen omhoog die ik met mijn korte pootjes moest maken. Hier merk je dat de mannen meer kracht hebben en soepeler naar boven lopen. Mijn kniepees houdt het goed, met peesbandje voor de nodige ondersteuning. Op de top passeren we een poort dat we in het Manang district zijn aangekomen, we dalen een stukje af naar de rivier en verblijven in Hotel Paradise in het dorpje Tal, tijd van binnenkomst 14.45 uur, we hebben er 2,5 uur opzitten na de lunch. Het is ondertussen behoorlijk afgekoeld en het betrekt steeds meer. Tijd voor warme koffie en thee en een douche. Douchen is wederom met koud water, ga straks alle luxe van thuis weer heel erg waarderen. Om een omschrijving te geven van de kamers in de lodges, de wanden zijn van spaanplaat, de ramen zijn niet tochtvrij, dubbel glas hebben ze nog nooit van gehoord, er is geen verwarming, toilet (hurk toilet) is op de gang, douche soms bij het toilet en anders een cabine buiten, matrassen zijn 5 cm dik, heerlijk primitief dus. Soms zit je aan tafels op plastic stoelen of zoals vandaag een lange houten bank. We houden ons bezig met het schrijven van reisverslagen, kijken van foto's en lezen. Het is behoorlijk fris en buiten regent het hard, heel hard. Maar wat vanavond valt kan morgen niet meer vallen :-) Vanavond gaat iedereen ongetwijfeld tussen 21.00 en 22.00 uur weer naar bed want de volgende dag is het weer 6.15 op. En weet je, het is nog leuk ook! Kijk alweer uit naar de dag van morgen.

Wandeltijd 5 uur, stijging totaal vandaag 600 meter.