En we gaan nog niet naar huis……

Woensdag 8 juni,

Onze laatste dag alweer bij Podeire Sei Porte. We maken er vandaag een stranddagje van. Met de auto naar het stadje Fano alwaar wij snel een parkeerplekje hadden gevonden ondanks dat het marktdag was. De stranden in Italië bestaan uit delen waar je entree moet betalen en dan lig je in een rijtje van bedden en parasols. Voor ons geen optie want na 2-3 uurtjes houden we het meestal voor gezien. Dus wij zitten er iets buiten waar je niet hoeft te betalen. Na het strand nog even door het, niet bijzondere, stadje gelopen en daar geluncht, wat overigens ook niet bijzonder was. Op de weg terug nog inkopen gedaan en weer terug naar de camping.

We hebben ons aangemeld om vanavond bij Podeire te eten met op het menu, vis. Het was weer een gezellige boel. Lange tafels waar de gasten plaats kunnen nemen en zo heb je altijd een geamuseerd gesprek met mensen die je helemaal niet kent. Ik denk dat er ca 60 man zat te eten, waarvan een grote groep ACSI gecombineerd Duits/Nederlands. Podeire Sei Porte heeft aan de ACSI zowieso een goeie club want toen wij aankwamen stond er een Nederlandse groep ACSI kampeerders. 

Voor de lezers die niet weten wat ACSI is, ACSI is een campingcard waar heel veel kampeerders gebruik van maken in het voor- en naseizoen. Je kunt tegen gereduceerd tarief  op meer dan 3000campings terecht in Europa. ACSI organiseert campingreizen, net zoals de ANWB (bekend van ‘We zijn er bijna’)

Het eten overigens was een viergangen diner en was voortreffelijk. Een mooie afsluiter van een paar hele mooie dagen.

De tip doorgegeven aan Herman en Rike die hier ook genoten hebben.

Donderdag 9 juni

We trekken verder met het doel Assisi. Het eerste deel van de reis is best wel weer geconcentreerd sturen voor Floor omdat de weg niet altijd even breed, vlak en overzichtelijk is. Uiteindelijk komen we op de snelweg en rijden aan op Green Village Assisi, een camping 4 km hemelsbreed van het karakteristieke plaatsje.  Ook dat ging iets minder soepel want onderweg kregen we toch een bak water over ons heen! We hebben de auto langs de kant gezet zoals meerdere bestuurders, je kon geen hand meer voor ogen zien van de regen. Maar na 15 minuten stil te hebben gestaan konden we weer door en kregen even later weer zo’n bak water over ons heen maar nu kon je wel door blijven rijden zei het langzaam. De camping ligt langs een weg maar als je een beetje naar achteren gaat staan heb je er niet veel last van. De meeste campinggasten blijven ook maar 1 of 2 nachten om alleen de stad te bezoeken. Wij blijven langer. 

Floor beschrijft het beheer van de camping als volgt, je hebt een oprichter dan krijg je er een die het verder uitbreidt en dan de opvreter en dat laatste is nu het geval. De camping krijgt zijn gasten doordat het heel gunstig ligt tov Assisi maar er wordt niet echt meer onderhoud gepleegd. 

De eerste avond werden we ook verwelkomt met een feest bij het hotel/bar die naast de camping ligt, veel herrie met een band die Rowwen Hèze achtige muziek vertolkt, moet je van houden zeg maar. Nu kunnen de Italianen sowieso heel veel herrie produceren valt ons op. 

Vrijdag 10/6

Je kunt vanaf de camping met een busje naar Assisi maar deze vertrekt om 08.45 en vervolgens pas weer om 12.15. Wij vinden 08.45 te vroeg want dan is het dorpje ook nog niet wakker. Wij kiezen ervoor om te lopen. Vanaf de camping is het een stukje achter de camping langs over de weg maar daarna loop je door een parkje naar Assisi, zijn we ook direct lekker in beweging. Ca. 45-60 minuten lopen

Assisi staat op de Werelderfgoedlijst en staat bekend als bedevaartsoord en de Sint Franciscusbasiliek. Die basiliek is overigens prachtig! (Helaas geen foto’s want dat was niet toegestaan). Assisi ligt op een heuvel wat het nog karakteristieker maakt met alle smalle straatjes. 

Zaterdag 11/6

Fietsen over een fietsroute die loopt van Assisi naar Spoleto. Nu was het vanaf onze camping zoeken naar waar we die route konden oppikken, we moesten het doen met een globaal kaartje en op internet kon ik ook niet echt een goed beschreven route vinden. Maar uiteindelijk zijn we op het fietspad terecht gekomen en werd het een mooie route langs graanvelden, zonnebloemvelden (helaas nog niet in bloei), wijnvelden en water. Onze doel was Montefalco maar dat was voor mij iets te gortig wat steilheid betreft. Volledig stuk moest ik nog 100 meter, jammer voor Montefalco maar ik moest ook nog 30-40 km terugfietsen, afhankelijk welke route we namen. Vlak voordat wij afbogen naar Montefalco passeerden ons 2 fietsers met volle bepakking, die we later op de camping weer tegenkwamen. Het fietspad liep naar Foligno en vanaf daar houden de bordjes op en is het weer zoeken geblazen. Onze eigen route verder gemaakt en via Spello kwamen we weer terug op bekend terrein en rijden we weer op de camping aan.

Na enige tijd op de camping te zijn kwamen daar 2 fietsers aan en dat waren diegene die we onderweg gepasseerd waren. Je raakt met elkaar in gesprek en toen vertelde zij dat ze ooit vanuit Nederland naar Rome waren gefietst en dat ze het nu nogmaals wilden doen maar dan van Rome naar Nederland, het enige verschil is dat ze nu wel een stuk ouder zijn dan toen. We schatte ze in zo rond 60-63 jaar.

Zondag 12/6

Perugia kunnen we niet links laten liggen en die hebben we dus ook met een bezoek vereerd. Perugia is een stad gebouwd op 7 heuvels dus ook hier de nodige steile straten. We parkeren de auto buiten het centrum en vandaar is het ca 15 minuten lopen tot het oude stadscentrum welke overigens lekker compact is. Op het grote centrale plein, Piazza IV Novembre werden wat oude ambachten uit de middeleeuwen getoond zoals ijzersmeden, leerlooien en een snaarinstrument maken. 

Op de terugweg weer wat boodschappen alvorens we morgen weer verkassen. 

Eenmaal op de camping komt iemand langs of de auto hier blijft staan want ze willen die plek reserveren, er komt namelijk een groep van 22 campers van de Nederlandse Auto Club en die willen ze graag lekker bij elkaar zetten. Er is potdomme plek genoeg vrij op deze camping en worden wij ingebouwd door campers! Gelukkig vertrekken we morgen.

De campers druppelen binnen en sommige zijn zo groot dat ze amper op een plek passen🤭, lekker hoor zo dicht op elkaar. Ook wel hilarisch om te zien hoe er de nodige aanwijzingen worden gegeven en hoe eigenwijs sommigen kunnen zijn. Er is ook altijd wel iemand in zo’n groep die het hoogste woord heeft, zo ook hier. En dan zijn er ook nog lui bij die de airco de hele dag laten draaien en zelf buiten zitten, dit doel ontgaat ons volledig. Verder is het alleen maar een irritante geluid. 

De camping heeft een zwembad maar met een andere uitbater, als je langer als 3 nachten op de camping blijft mag je daar gratis zwemmen maar buiten de hekken op je eigen camping zonnen. Daarnaast huurt de uitbater van het zwembad een DJ in die zorgt voor de nodige herrie. Geen enkele plaat wordt volledig gedraaid en daarnaast vind deze DJ dat hij ook goed kan zingen, maar daar denken wij anders over. 

Omdat ook hier de hitte toeneemt tot 30+ gaan we de verkoeling van het water opzoeken. We kiezen voor het meer van Trasimeno.

Maandag 13/6

We hebben een aantal jaar geleden ook aan het meer van Trasimeno gestaan bij Castiglione del Lago. Dit keer staan we aan de andere zijde op camping La Spiaggia gelegen bij het leuke plaatsje Passignano sul Trasimeno. In eerste instantie wilden we naar Camping Kursaal maar die was vol en bij Camping Trasimeno verwachtte ze een groep van ACSI, oh nee niet weer! Dus ook vol! La Spiaggia ligt uiteindelijk het meest gunstig tov het stadje, je loopt er in 10 minuten heen. We hebben een mooi plekje met uitzicht op het meer. En grappig, voor ons staat een stel met een Dethleff die we ook hebben gezien bij Assisi.

We wandelen naar het leuke plaatsje, zien een leuk restaurant waar we van de week wel een keer willen eten en op de boulevard eten we een ijsje.

Verder een rustig dagje. In de avond was er een mooie zonsondergang en een zoemend geluid, het leek wel of er een trein langsreed maar nee het zijn alg etende groenige niet stekende muggen boven het meer die dit geluid produceren. Ze komen ook de camping op wat wel irritant is waardoor je toch binnen gaat zitten maar het was toch al bedtijd.

Dinsdag 14/6

Fietsen langs het meer. Er loopt een gravel fietsroute tussen het spoor en het meer in, een mooie route langs graanvelden en nog niet in bloei staande zonnebloemvelden. Er liggen niet veel stadjes langs het meer, de meeste liggen iets meer landinwaarts en allemaal op een pukkel. We fietsen tot Badiaccia want voorbij dit punt hebben we in het verleden al gefietst. Het is ook weer dezelfde route terug maar we trappen toch weer 31 km weg.

In de middag aan het zwembad, een spelletje Jeu de Boules aan het meer en in de avond een overheerlijk etentje bij Trattoria Del Pescatore. 

Wat is het toch heerlijk dit vrije leven. 

Woensdag 15/6

Fietsrit naar Magione. Het eerste deel loopt wederom tussen het spoor en het meer over een gravelpad. Bij Torricella pakken we de weg omhoog naar Magione. Holy shit! Een bord met daarop een stijgingspercentage van 20%😱 We stoppen even bij dit bord en daar staan nog 2 fietsers met volledige bepakking. Nou succes! Voor mij wordt het ook grotendeels lopen, ik fiets tot waar ik kan en loop verder de fiets naar boven te duwen. Die twee met die bepakking zijn maar direct gaan lopen, een wijs besluit. Zodra het weer een beetje afvlakt stap ik weer op en zwoeg verder. En Floor? Die heeft er geen problemen mee, hij begint nog net niet te zingen onderweg. Via Magione door naar San Feliciano alwaar we aan het meer stoppen voor een bakkie. De route verloopt verder langs het meer.

Wat ons opvalt is dat er vervallen campings zijn. Komt dit door Corona of door de kwaliteit van het meer? Het waterniveau van het meer is nl 1 meter lager dan gebruikelijk (info via derden) er is veel alg vorming en het is heel warm. Het meer is maar 7 meter diep dus ook het water wordt steeds warmer meer alg en daardoor ook minder of niet aantrekkelijk om in te zwemmen. Daarnaast nog de muggen maar daar kom ik later op terug.

In de middag weer even lekker bij het zwembad totdat het begint te druppelen wat overgaat in flinke regen met onweer en hagelstenen.

Na een uurtje is het weer droog en rommelt het nog wel in de lucht maar we kunnen gewoon ons spelletje Jeu de Boules spelen aan het meer. De stand laat ik maar achterwege want dat is niet zo leuk voor Floor🤣

Donderdag 16/6

Een dag met een mega leuke verrassing. Floor was er vroeg op uit gegaan om te fietsen en die kwam terug met het verhaal dat er feest is in het dorp. Althans hij zag tenten staan en in het dorp staat een kunstwerk van een hele grote koekenpan en daar stonden jerrycans met olijfolie omheen. Gaan ze daar iets in klaarmaken? 

We moesten eerst boodschappen doen en toen bleek de weg afgesloten en moesten we bovenlangs het dorp rijden. We zagen een paar oude auto’s rijden, goh misschien is er een soort braderie met een oldtimershow? Na de boodschappen maar naar het dorp lopen. 

In het dorp is het best druk merkte we toen we terugkwamen. Er liepen mensen met fotocamera’s en sommige zaten met een stoeltje langs de weg. Een optocht? Wij hadden echt geen idee!! Wij togen naar het dorp en er rijden Ferrari’s langs en overal vlaggetjes met 1000 Miglia erop, iets met 1000 mijlen dus. Een race of zo?

Nou nog geen 100 meter verder is onze verbazing heel groot! Wauw, er staan tientallen Ferrari’s op een groot terrein en die mogen om de minuut of zo starten. Supergaaf om te zien en het geluid! Waanzinnig!

Maar het wordt nog waanzinniger en ik kan Floor niet meer in bedwang houden, die kijkt z’n ogen uit. Wat blijkt? We zijn in de Mille Miglia beland, een legendarische autorace van oldtimers! En wat voor oldtimers!! Ferrari, Healy, Bugatti, Jaguar, Mercedes, Triumph, Porsche, Aston Martin, etc etc. 400 stuks, een groot museum!! En omdat Passignano sul Trasimeno de lunchplek is voor de Miglia heb je ook alle tijd om alles te bewonderen en kun je overal langs lopen en naar binnen kijken. 

Dit was echt zo gaaf, zoveel oldtimers bij elkaar maak je nooit meer mee! Floor nog een infoboek gescoord waarin alle deelnemers staan en alle info mbt de auto’s. En er rijden karretjes mee die heden tendage meer dan €50 000 000 waard zijn en je mag alleen maar meedoen met je oldtimer als die van tussen 1927 en 1957 is. De selectie en keuring is streng.Als je al een keer eerder hebt meegereden mag je zeker meedoen, mits goedgekeurd.

Nou Floor zijn avond bestond uit het doorspitten van het boek. 

‘s-Avonds kregen we weer last van de muggen alleen nog iets meer dan 2 dagen geleden. Als je maar even de hordeur open deed zaten er al van die krengen binnen, als je ze dooddrukte dan had je direct een groene vlek op de muur of het plafond. Wij zijn binnen gebleven en je hoorde weer dat zoemende geluid en getik op de caravan, het regent toch niet? Toen we gingen douchen schrokken we ons rot, caravans zagen zwart van die beesten, het pad naar de douche zag zwart het was niet normaal zoveel! 

Vrijdag 17/6

De hele camping was bezig om de caravan mug vrij te krijgen. Wij besluiten Trasimeno te laten voor wat het is en te ‘vluchten’. Zo ook nog meerdere campinggasten. Ik denk dat het een behoorlijke leegloop was.

Wij hebben de pootjes opgedraaid en vertrekken naar Monte San Maria Tiberina op camping Monte del Luna. Een kleinschalige camping in een prachtige omgeving. De camping ligt op 675 meter hoogte en je hebt een prachtig uitzicht over de groene heuvels. Hier gaan we het wel een paar dagen uithouden.