De Etna

Sicilië zonder een bezoek aan de Etna kan natuurlijk niet. Floor heeft de Etna in de tijd dat hij gestationeerd was op Sicilië regelmatig beklommen met de fiets maar vandaag doen we het met de auto. Via Nicolosi rijden we naar de zuidkant boven de Etna. Floor is verbaasd over de enorme hoeveelheid toerisme en tentjes die er zijn, in zijn tijd was er op de Etna echt niets te krijgen en nu is er voldoende keuze en staat er een rij met souvenirstalletjes. 
Je kunt met de kabelbaan van 1980 naar 2500 meter, maar daar is dan niets anders te zien dan lava- en lavazand en kun je verder met een jeep/busje naar 2800 meter alwaar je enig zicht hebt op de Etna punt en krijg je uitleg. Nu heb ik in het verleden in Guatemala al eens een vulkaan beklommen en in een krater gekeken dus vind het niet heel bijzonder om dit weer te doen. Floor staat ook niet te popelen en dan is de prijs die hiervoor gevraagd wordt al snel absurt in ommezwaai ogen, nl 69 p.p.
Wij besluiten niet naar boven te gaan maar een paar oudere kraters te beklimmen die op loopafstand zijn. Niet minder indrukwekkend omdat je op een lavastroom loopt die vrij recent is. 
Aan de rand van een krater eten wij ons broodje en check ik de telefoon. Een sms van Rob, zij zijn aan de zuidzijde van de Etna, grappig wij ook. Een sms terug laat weten dat zij wel naar boven zijn gegaan en dat ze onderweg terug zijn naar beneden. We wachten hen op om elkaar nog even te begroeten en spreken af dat zij bij ons een bakkie komen doen op hun laatste avond in Sicilië. Wij weer huiswaarts en zij lopen nog wat verder rond.