Cuzco en Lares Trek

Deel 2 van onze reis naar Peru

Na een vlucht van 12 1/2 uur en een uurtje vertraging kwamen we om 19.00 uur in Lima aan. Omdat we de volgende dag direct doorvliegen naar Cuzco hebben we gekozen voor een verblijf in de buurt van het vliegveld. Dat was op zich al een uitdaging want van de 43 districten die Lima kent zijn er maar 5 veilig. We hebben gekozen voor Casa Aika in de wijk Pueblo Libre, deze stond niet in de 5 genoemde veilige wijken maar is wel veilig. Een taxi stond op het vliegveld al op ons te wachten. Casa Aika is eigendom van de Limburger Peter van IJzendoorn, die vond het leuk om een keer Nederlanders in zijn B&B te krijgen en vond het fijn om weer eens Nederlands te kunnen praten, hij hield zijn klep niet dicht ☺️

Nog even ergens een hapje gegeten en naar bed, voor ons was het op dat moment 05.00 uur NL tijd. Na een redelijke nacht hebben we de buurt nog verkent en vervolgens met de taxi weer naar het vliegveld voor onze vlucht naar Cuzco. Na een klein uurtje vliegen landen we in Cuzco, gelegen op 3360 meter omringd door bergen. Floor werd helemaal enthousiast over de aanvliegroute omdat er op zicht werd geland want dat gebeurd niet zo vaak meer. Na een kort taxi ritje stappen we hotel El Andariego binnen. De vakantie is nu echt begonnen!! 

Zondag 13 oktober 

Om 6 uur al klaar wakker, mooi kunnen we er lekker vroeg op uit! De planning vandaag is Pisac, daar is op zondag een grote lokale markt die dus ook veel toeristen trekt. Pisac ligt op 2972 meter. Boven het dorp ligt een groot ruïne complex van de Inca’s, het complex kan over de helling verdeeld worden in 4 groepen. Omdat we nog niet geacclimatiseerd zijn aan de hoogte kiezen we ervoor om met een taxi naar boven te rijden en naar beneden te wandelen. Een wandeling van een goed uur leidt ons langs deze 4 groepen en komen we weer uit in Pisac. Op de markt zijn veel lokale eettentjes en op het moment dat wij net uitgegeten zijn komt er een enorme regenbui naar beneden, de markt verandert al spoedig in een zwembad. We pakken de bus terug naar Cuzco en zit onze eerste dag er op. 

Maandag 14 oktober

Wederom zijn we al heel vroeg wakker. Vandaag gaan we Cuzco verkennen. 

Cuzco is een prachtige koloniale stad met een groot historisch deel. De oude stad Cuzco is gelegen in het Andesgebergte, op zo’n 3.400 meter boven zeeniveau. Cuzco wordt omringd door bergen en is gelegen nabij de Heilige Vallei. De stad heeft zo’n 365.000 inwoners waarvan het merendeel mestiezen en inheemsen. Cuzco ligt in het zuidoosten van Peru en is de hoofdstad van de provincie Cuzco. Het woord Cuzco is afkomstig uit de oude Inca-taal, Quechua, en betekent navel, omdat de Inca’s geloofden dan Cuzco het centrum van het universum was. De bijnaam van de stad in keizerlijke stad, omdat het de hoofdstad van het Incarijk was en de oudste stad in het zuidelijke continent waar mensen nog wonen.

In de 16e eeuw hebben de Conquistadores de Inca’s verjaagd en grote delen van de stad vernield en hun eigen kerken en huizen gebouwd op de Inca resten. Echter was die bouw niet zo goed bestand tegen aardbevingen, zoals de Inca bouw, en werd ook dat weer verwoest. De stad is later weer opnieuw opgebouwd. Ondanks de stedelijke groei, heeft Cusco zijn architecturale integriteit van meerdere pre-koloniale structuren behouden.

Het centrum van Cuzco is Plaza de Armas waar het dagelijks een komen en gaan is van mensen. Aan dit plein grenst een prachtige kathedraal en twee kerken (Iglesia del Triunfo and Iglesia de Jesús María). Vanaf Plaza de Armas kun je naar de wijk San Blas lopen, gelegen op een heuvel naast het centrum. Hier heb je een mooi uitzicht over de stad. In San Blas vind je kleine straatjes met winkeltjes en restaurants voor ontbijt, koffie of een pizza.

Vanaf San Blas kun je naar een ander uitkijkpunt lopen, waar het beeld van de negende Incaleider Pachacuti over de stad uitkijkt. Nog hoger gelegen is het reusachtige witte Christus-beeld, Christo Blanco. Christo Blanco staat hoog op de top van een kleine berg en overziet de vallei van Cuzco-stad. Een andere belangrijke attractie is Qorikancha, een Inca-ruïne die ooit dienstdeed als tempelcomplex in Cuzco. Net buiten de stad bevindt zich een groot ommuurd Inca-complex genaamd Sacsayhuamán.

Dinsdag 15 oktober

Vandaag starten we met de Lares Trek. Om 06.00 uur werden we opgehaald, na nog 3 stops en daarbij de overige leden van het gezelschap opgehaald te hebben reed de bus via Pisac naar het stadje Lares welke is gelegen op 4265 mtr hoogte in het Andesgebergte. De bus daalt weer een stuk af naar 3200 meter alwaar onze trekking begint. Na het uitstappen worden de slaapzakken uitgedeeld, enigszins verbaasd dat we die zelf moeten dragen, blijkt dit toch een vergissing, deze gaan met de paarden mee. Tijdens het voorstelrondje blijkt de groep te bestaan uit 5 Nederlanders, 3 Duitsers, 1 Canadees en 2 Fransen, een internationaal gezelschap dus. Naast 2 twintigers, 3 veertigers en wat dertigers zijn wij dus de ouderen van de groep met onze 56 en 60 jaar. Nadat ieder zijn verhaaltje heeft gedaan is er nog wat gemopper waarom de hotspring in Lares is overgeslagen. De reden is dat het weer is omgeslagen en de eerste druppels zich al hebben gemeld en we nog 6 uur wandelen voor de boeg hebben. 

Wij hebben onze regenkleding maar alvast aangetrokken om die vervolgens niet meer uit te trekken deze trekking. Beide een rugzak van een kilo of 7 gaan we op pad. Het is een stevige wandeling, het eerste deel is vlak maar al spoedig gaan we omhoog de berg op, nog niet goed geacclimatiseerd aan de hoogte hakt dit er behoorlijk in. We zijn al een paar uur onder weg en het pad gaat weer omlaag. We stoppen bij een ‘paarden’ familie en daar had ik al zwabberbenen en daar werd duidelijk dat we nog een flinke klim voor de boeg hadden voordat we bij ons kamp aankomen. Even snel een notenreep naar binnengewerkt en een paar slokken water. Die rugzak is nu wel een last maar zo eigenwijs als ik ben wil ik doorlopen met die rugzak. De Fransman biedt aan om hem te dragen omdat hij op dat moment zijn rugzak heeft overgedaan aan zijn vriendin. Maar nee, dat doe ik dus niet. De klim is slopend en Floor loopt soepeltjes door, wat heeft die toch ijzersterke benen en conditie, hij blijft de jongeren met gemak voor, al heeft hij ook last van de ijlere lucht. Die jongeren zijn overigens matig voorbereid vinden wij, de meesten hadden geen fatsoenlijke regenkleding maar alleen een poncho. Een liep er op hardloopschoenen, nou na enkele uren regen zijn die wel zeiknat en ook de benen die niet goed afgedekt worden door de poncho.

De laatste 50-75 meter omhoog kom ik echt niet meer vooruit, krijg m’n benen niet opgetild. Floor neemt mijn rugzak over en loopt met 2 zakken naar boven, de kanjer.

De omgeving is prachtig, ruig en alpaca’s die rondlopen. Aangekomen in ons eerste kamp is het nog steeds druilerig weer, we zitten nu op 4200 mtr. De tenten zijn al opgezet en staan onder een soort overkapping die daar permanent zijn opgebouwd. De overkapping bestaat uit gebogen takken afgedekt met stro, dit zorgt ervoor dat de tent droog blijft en je schoenen ook (als je die buiten laat staan). We hebben, voor kampeerbegrippen, comfortabele slaapmatten van ca 6-7 cm dik. Na ons in de tent geïnstalleerd te hebben was het tijd voor een kop coca thee. Onze verblijfsruimte is een uit leemblokken opgebouwde hut waar net genoeg ruimte is voor iedereen, het is wel erg koud dus lekker warm aankleden is wel een must. De maaltijd is rijk gevarieerd en lekker, dat ze dit tevoorschijn weten te toveren met 2 branders!!  Na het eten is het nog een bakkie thee en dan is het slaaptijd. Met hoofdlampjes op vinden we onze weg naar geïmproviseerd toilet en tent.

Vannacht heeft het weer fijn geregend en bij het opstaan miezert het nog steeds en is ons uitzicht bewolkt. Ik heb redelijk geslapen (was erg warm in de slaapzak) en Floor wat minder (had het ook erg warm). Gezien het weer trekken we direct maar weer onze regenkleding aan, die zullen we vandaag wel weer nodig hebben. Na de slaapzakken worden weer opgerold en ingepakt te hebben is het tijd voor ontbijt. Na het ontbijt is het weer tijd om te vertrekken. Dit keer geef ik mijn rugzak mee met de paarden. We hebben onze noodzakelijke dingen die we nodig hebben tijdens het lopen in de rugzak van Floor gestopt en de overige spullen in die van mij gepropt. Zo heeft Floor ook iets minder alhoewel het niet veel scheelt. 

Vandaag wordt een pittig dagje, 6-8 uur lopen om te beginnen met een klim naar, blijkt later, 4680 meter hoogte. Voordat we beginnen danken we de eerst de goden. Dit is een Inka traditie en wordt uitgevoerd door onze gids. We krijgen per persoon 3 coca blaadjes die we in een waaiervorm vasthouden. Het grootste blaadje in het midden en links en rechts een kleiner blaadje. We richten ons naar het oosten en houden de blaadjes voor onze mond. We blazen er zachtjes tegen en maken met de hand lichte draaibewegingen. Hierdoor gaat de groet via thermiek omhoog naar de goden. Na de groet moet je de blaadjes onder een steen leggen en niet opeten, daar krijg je weer nieuwe voor om op te kauwen, dit helpt tegen hoogte ziekte. Onze gids kauwt de hele dag op die dingen, verslavend??

De klim hakt er lekker in zo vroeg in de morgen maar na de top is het hoofdzakelijk afdalen. Eenmaal op de summit kijken we uit over een bergmeer. In eerste instantie is deze nauwelijks te zien door de wolken maar af en toe breekt het dek open en kunnen we het meer zien. 

Hier wordt het coca blaadjes ritueel herhaalt en de nodige foto’s geschoten. Voor ons is dit niet het hoogste punt uit onze wandelcarrière maar wel een goede nummer 3. Op de eerste plaats staat de Thorung La pass en op plaats twee het Tilicho meer, beiden  gelegen in Nepal. Maar door de korte acclimatisatie voelt deze veel zwaarder.

De lange afdaling is door een vallei met bomen. En waarachtig in de verte zien we blauwe lucht en het lijkt onze kant op te komen. En ja hoor, we kunnen onze regenkleding uit (behalve de regenbroek want die houden lekker aan, blijft je broek ook schoon), zelfs de zonnebril kan op. We hobbelen lekker verder maar na nog geen kilometer vallen er ineens hagelstenen naar beneden, tuurlijk! die hadden we nog niet gehad. De blauwe lucht trekt weer bij ons vandaan en de regenkleding kan weer aan en de zonnebril in de rugzak, zucht!

Na ca 7 uur lopen komen we aan in Cotingacamp, dit ligt op ongeveer 2900 meter. Ook hier staan de tenten weer voor ons klaar onder gelijkwaardige overkappingen als het in het eerste kamp. Alleen stonden tenten een stuk hoger gelegen dan de verblijfsruimte en het toilet. Dit kamp heeft de luxe dat er een warme douche is waar iedereen ook graag gebruik van maakt. De douche is een soort Nepal ervaring, de douche is warm maar de wind waait via de bovenzijde van de deur naar binnen waardoor het toch fris is. Het kamp is een soort ecologisch kamp. Doet gezellig aan, waterstroompjes, vogelvoedersilo’s waar de kolibrie op afkomt en ook andere vogels maar die herken ik niet, je de duif. Na het nuttigen van een biertje en het doen van een spelletje (munten gooien in de bek van een kikker, zie foto) was het voedertijd voor ons. Het eten was weer zeer gevarieerd en wederom erg lekker. 

Na een betere nachtrust worden de slaapzakken weer opgerold en ingepakt. Vandaag leggen we het eerste stuk af met een busje. De wandeling gaat vandaag naar  Ollaytambo alwaar we op trein stappen naar Aguas Calientes oftewel Machu Pichu village. De wandeling naar Ollaytambo is saai en had wat ons betreft anders ingedeeld mogen worden. Enkele leden van ons reisgezelschap hadden als 3e dag een stukje van de Incatrail, dat deze optie tot de mogelijkheden behoorde hebben wij gemist, waarschijnlijk omdat wij deze trail al in Nederland hadden vastgelegd. Maar het is niet anders. In Ollaytambo hebben we geluncht en vervolgens met de trein naar Aguas Calientes, een mooie rit dat wel! En, het is een droge dag en de zon schijnt!

In Aguas Calientes verblijven alle leden van het gezelschap in verschillende hotels omdat we allen via een andere reisorganisatie deze trip geboekt hebben. We verkennen het dorp en schieten wat foto’s, verder heeft het dorp niet veel meer te bieden dan de gateway to Machu Pichu welke wij morgen gaan bezoeken.