Colca Canyon

Woensdag 30 oktober

Het is 02.30 als de wekker gaat, best vroeg. We zouden worden opgehaald tussen 03.00-03.30, dit werd echter pas 03.45, hadden gewoon een half uur langer kunnen blijven liggen 🤨. Daarna nog andere lui opgehaald en dan onderweg naar de ontbijtstop om 07.00 uur. Onderweg passeren we Chivay en passeren daarbij ook een hoogte van 5000+ meter.

Na het ontbijt rijden we verder en maken nog een stop bij het Condor viewpoint, hier is het al behoorlijk druk. Wij stappen snel uit de bus want we hebben hier maar 40 minuten om Condors te spotten. Omdat het nu paar seizoen is is de kans op het zien van Condors ongeveer 40%. Het is vandaag onze geluksdag want nadat wij zijn  uitgestapt zie ik een Condor boven de Canyon uitstijgen. Wauw, wat een grote vogels zijn dat en hoe majestueus zweven ze rond gebruik makend van de thermiek. Het zijn er 2, een zwarte en een zwarte met bovenzijde van de vleugels wit. Niet lang daarna verdwijnen ze weer, ik denk dat sommige lui uit onze bus deze nog niet eens hebben kunnen aanschouwen. Daarna is er geen Condor meer te zien, totdat 5 minuten voor we weer vertrekken die zwarte met wit weer voorbij komt zweven en zo toch iedereen een Condor heeft gezien. 

De bus rijdt door naar Cabanaconde waar wij nog een sanitaire stop kunnen maken, water kunnen inslaan en ons gereed maken voor de trekking. De pijpjes worden afgeritst, de trui in de rugzak, zonnebrand op, wandelstokken klaar, pet op en gaan. We hebben 6 uur wandelen voor de boeg en we starten met een afdaling van 5 km waarbij we 1200 meter moeten overbruggen. In het begin is het pad redelijk effen maar al snel worden het stukken steen, grind en keien. Pittig afdalinkje voor de patellapezen. Prachtige uitzichten over de Canyon en op een gegeven moment zien we in de verte een kleine oase en dat is onze eindbestemming, best nog een eind weg. Eenmaal in het dal van de Canyon steken we dmv een hangbrug de rivier over waarna de weg weer omhoog gaat. Floor doet dit echt allemaal fluitend en voor mij is het toch weer zwoegen. Is het toch een gebrek aan conditie, is het de hoogte of toch de verkoudheid met hoesten die nog steeds voortduurt? Ik weet het niet en Floor vind ook dat ik niet loop zoals anders. Na de afdaling had ik al zwabberbenen, toch te weinig gegeten? Maar ook zwoegend kom je uiteindelijk waar je zijn moet. Na de lunch gaat het een stuk beter maar zodra er weer geklommen moet worden zit de pap weer direct in de benen. Floor blijft lief bij mij lopen en geeft me af en toe een zetje😘? Na 6 uur lopen en bijna 18 km afgelegd te hebben zijn we op plaats van bestemming, een oase van rust tussen het groen en een klein zwembadje. Nu is de zon al achter de bergen en te koud om te zwemmen maar een douche (ook met koud water) was ook lekker. Op het terras genietend van een biertje lekker met z’n tweetjes genieten van de omgeving. 

Na het avondeten (een kleine maaltijd) is het tijd om te gaan rusten want het was een lange dag en morgen vertrekken we weer om 04.45.

Na een goede nachtrust nemen wij even wat fruit en een energiereep tot ons voordat we de klim naar boven gaan maken. Ja lieve mensen het is weer 1200 meter omhoog in 5 km dus een stijging van 20% (voor de mindere rekenaars onder ons, dit is een stijging van 20 meter per 100 meter). Snelle lui zullen het in 2 uur doen en de hele langzame in 3 uur. Waarom zo vroeg vertrekken zul je je afvragen, de te beklimmen zijde is nog schaduwzijde en kun je boven zijn voordat de zon er op komt, dan wordt het snel te heet. De eerste zonnestralen die de bergen oplichten, een prachtig gezicht. Zigzaggend klimmen we omhoog. Floor die nog steeds lief bij me blijft. Na 2,5 uur zijn we boven en op dat moment ben je direct al je vermoeidheid vergeten en trots dat je boven bent . En zeker als je enkele personen op de rug van een paard naar boven ziet komen en die dan ook nog eens 25-30 jaar jonger zijn. 

We lopen verder naar het dorpje Cabanaconde waar een ontbijtje voor ons klaar staat, geen luxe moet je weten, broodjes, jam, beetje roerei en thee.

Daarna de bus weer in voor de rit terug naar Arequipa. Onderweg maken we eerst een stop van een uurtje bij een hot spring, wel even lekker om het zweet van ons af te spoelen zeker gezien het feit we vanavond met de nachtbus weer verder gaan. Daarna nog een lunchstop waar een buffet klaar staat, nou dat ging er wel in bij iedereen. Nog een stop op het hoogste punt voor uitzicht op de vulkanen en een bij een vallei waar landbouw plaats vind. 

Terug in Arequipa is het een drukte van jewelste, het is Halloween en dit wordt uitgebreid gevierd in Peru.

Wij halen onze busticket op, gaan weer lekker een pasta eten met een flesje wijn erbij, halen onze bagage op in het hotel, trekken schone kleren aan en dan met taxi naar het busstation voor een rit van 13 uur naar Ica.

Colca Canyon, een ervaring rijker, deze hadden we echt niet willen missen.