Life is good, ook als de zon niet schijnt.

Woensdag 30 mei
We zijn een week onderweg en aangeland in Villafranca de Córdoba op camping La Albolafia. Een kleine gemoedelijke camping op zo'n 25 km van Córdoba.
In de middag verkennen we de omgeving per fiets om uiteindelijk tot de conclusie te komen dat er weinig te fietsen valt, we zijn wel een leuke onverharde weg in gefietst maar vanaf deze weg was het niet mogelijk om ergens af te slaan om terug te keren richting de camping. Google maps liet ook zien dat er verder geen mogelijkheden waren. 
 
Donderdag 31 mei pakken we de auto naar Córdoba.
Córdoba, in de 10e eeuw de hoofdstad van al-Andalus (het tegenwoordige Andalusië), is een doolhof van kronkelige straatjes en Moorse binnenplaatsen. De grootste bezienswaardigheid is de wereldberoemde Mezquita of te wel Grote Moskee. Het is de op twee na grootste moskee ter wereld. De klokkentoren die boven de Mezquita uittorent is van oorsprong een minaret. Abd-al-Rahman I gaf in 785 opdracht tot de bouw van de Grote Moskee op de plek waar een Visgotische kathedraal had gestaan. De Moskee is diverse keren uitgebreid wanneer het onder een nieuw bewind kwam. Met elke uitbreiding evolueerde de bouwstijl. 
Na herovering van Córdoba door Ferdinand III in 1236 werden kleine christelijke kapellen toegevoegd. Bijna drie eeuwen later werd tijdens het bewind van Karel V een christelijke kathedraal opgetrokken in het hart van de Grote Moskee, dit heeft een fascinerend geheel opgeleverd wat de Mezquita zo bijzonder maakt. 
Verder is het een prachtige stad om door het oude centrum te lopen, kleine straatjes, bloemenpracht (voordeel van het voorjaar), mooie patio's. Absoluut de moeite waard!

Vrijdag is het weer tijd om verder te trekken. We gaan door naar Sevilla, voorlopig de laatste stad die we deze vakantie gaan bekijken. Hierna is het tijd voor natuur, fietsen, wandelen en zonnen!

Onder Sevilla ligt camping Villsom in Dos Hermanas, 14 km van Sevilla. Kleine camping volledig ingebouwd door bedrijven en wegen. Kleine plaatsen voor je caravan en leve de mover, dit maakt het neerzetten van de caravan kinderspel. 
Het zwembad ligt er leeg en verlaten bij, krijg niet de indruk dat daar nog iets mee gebeurd dit seizoen. 
Na alle formaliteiten te hebben afgerond en de boodschappen gedaan gaan we de omgeving per fiets verkennen. Nou er valt niet veel te fietsen, de auto's scheren langs je heen en de hele omgeving is stedelijk geworden. Nou ja, morgen met de fiets naar Sevilla is ook al een tochtje en volgens de dame van de receptie 'zeer gevaarlijk' .
Nou dat laatste valt best mee. Ja de eerste paar km is over de snelweg maar bij binnenkomen van Sevilla leidt een fietspad ons naar Plaza España. Vervolgens fietsen wederom de stad naar de kathedraal van Sevilla, het Alcázar (koninklijk paleis), Torre del Oro, de wijk Triana, Plaza de Toros. Een mooie levendige stad. We hadden geluk met het weer, bewolkt maar aangename temperatuur. Zowaar in de avond buiten kunnen eten met lekkere zwaardvis en asperges van de bbq.
Morgen weer verder richting de kust en hopelijk mooier weer want het is echt nog te koud voor Spaanse begrippen en ook voor die van mij trouwens. 

Zondag 3 juni zijn we weer on route en de bestemming is Isla Cristina een kleine 20 km voor de Spaans/Portugese grens. Camping Giralda met aan de overkant van de weg een mooi groot strand, een van de ingrediënten voor een paar zonnige dagen. Helaas zijn de andere ingrediënten nog afwezig om de zon driehoek voor Monique compleet te maken namelijk een warmere temperatuur en zon. Floor vind het minder vervelend, 'het is toch droog' 😼 Een andere beleving van een zonvakantie zullen we maar zeggen. 

Maandag 4 juni
Het is nog bewolkt en met frisse wind dus gaan we lekker fietsen. Wel een triest gezicht hoe alle toeristen met hun ziel onder de arm rondjes lopen over de boulevard, die hadden toch ook een ander beeld bij Zuid Spanje. Floor gaat in de middag zelf nog even met de fiets op pad om de nodige fiets kilometers te pakken voor zijn fietsweek in september. Ik ga boodschappen doen en koken. 

Dinsdag 5 juni
Bij Isla Cristina zijn we wel weer uitgekeken. Naast strand valt er niet veel te doen qua wandelen en/of fietsen. Strandweer is het niet dus breken we de boel weer op en rijden door naar de Algarve. Camping Turiscampo in Epiche is onze bestemming. Gelukkig zijn we vroeg want er zijn niet heel veel plaatsen meer beschikbaar. De plekken die je toegewezen krijgt op basis van de ASCI kaart zijn zeer krap bemeten, bij het rondlopen zien we toch echt grotere plekken. Navraag leert dat we. Voor 1€ meer een veel grotere en beter gelegen  plek kunnen krijgen, hier hoeven we niet lang over na te denken. En als een wonder begint de grote gele bal in de lucht door de wolken te breken en onze huid te verwarmen, yeahhh ZON!! Ik word er weer helemaal vrolijk van. Alles geïnstalleerd, de boterham binnen en hup de fiets op naar het dorp en vervolgens door naar Lagos. Lagos heeft een leuk oud centrum met winkeltjes, barretjes en restaurants, een mooi plein en wat oude resten van een stadsmuur. 
In de zon genietend van een biertje en sangria, dit gaan we nog wel 2 weken volhouden. 

Woensdag 6 juni
We zijn nu 2 weken onderweg en aangekomen in de Algarve. De planning is om hier toch wel 2 weken te blijven. 
Zo lekker als het gisteren was zo fris en bewolkt is het vandaag weer. We begrijpen er niets meer van, de voorspellingen voor warmer weer worden steeds vooruit geschoven, eens moet de ommekeer toch gaan komen. 
Floor zit nooit bij de pakken neer en weet altijd een alternatief programma, het is toch prachtig weer om te fietsen en/of wandelen, daar heeft hij dan wel gelijk in. Dus fietskleertjes weer aan en hoppa op de fiets. Door een mooi gebied langs pittoreske baaitjes, af en toe een klimmetje. Die van 20% was iets te steil voor mij, ik viel bijna achterover😋 Floor kon lekker trainen en die ging 2 keer die pukkel op. Ik was verder naar boven gelopen en stond met m'n handen in de zij en de fiets op de standaard te wachten tot hij boven kwam. Op dat moment passeert er een auto, hilarisch! Bij Praia de Salema drinken we een bakkie thee en kijken hoe op het strand een visser de netten weer in zijn boot rangschikt omringd door meeuwen en een kleine brutale kat die de vis die in het net is achtergebleven wegpakt en oppeuzelt. 

Donderdag 7 juni. 
Een dagje met de auto op pad. Naar het meest Zuid Westelijke puntje van Europa Cabo de São Vicente. Een prachtige ruige rotsachtige kustlijn. Het is vandaag nagenoeg windstil en de zon schijnt vanuit een wolkendek maar die storen de zon niet. We bezoeken Fortaleza de Sagres en doen ons tegoed aan een overheerlijk visje en vis moet zwemmen dus doen we er een wit wijntje bij. 
Van de week deze locatie nog maar eens aanfietsen. Floor gaat in de middag nog even een stukje fietsen en ik draai een was zodat we de komende twee weken weer vooruit kunnen. 
Rest me nog dat het een heerlijke dag was en Floor achter staat met Jeu de Boules ☺️.