Winterwonderland op de Annapurna highway

9 november 2013 - Annapurna Conservation Area, Nepal

Het was een koude nacht. Had vannacht het idee mijn kleding warm te houden in mijn slaapzak maar door mijn gewoel was alles in de onderste punt terecht gekomen en die hing buitenboord, nog steeds koude kleding dus. Het heeft vannacht weer gesneeuwd en buiten is het een wonderschone witte wereld, het lijkt wel winter wonderland. Dit geeft de trekking weer een nieuwe dimensie en zien de bergen er nog imposanter uit.

Stipt 8 uur vertrekken we richting Thorung La high camp (4850 meter) onze laatste stop voordat we de top over gaan en de eerste keer dat we op deze hoogte slapen. De afgelopen dagen hebben we continu rond de 4000-4100 meter geslapen. Warm aangekleed en de gmaschen om de benen start de tocht. De sneeuw maakt de tocht niet eenvoudiger, de trail is op sommige stukken behoorlijk glad en het is ook relatief druk met wandelaars. Er zitten pittige klimstukken tussen. Na 1 uur en 20 minuten hebben we onze eerste korte stop, even wat water en een muslireep. Mijn broek zakt ondertussen van mijn kont, onvoorstelbaar met al dat eten, ben benieuwd wat de weegschaal straks thuis aangeeft. De benen doen het nog steeds ongelooflijk goed, nog geen moment spierpijn gehad zelfs niet na de uitglijder van gisteren waar mijn been zover doorboog dat ik zelf niet wist dat het zover kon. Voelde wel wat stijfjes gisteravond maar vanmorgen geen klachten. De kniepees houdt zich uitstekend en ook geen blaren. Toch voelen sommige stukken zwaarder als het lopen van een marathon. Eigenlijk ben ik heel erg tevreden over mezelf. 
Bij de lunchstop in Thorung Phedi geven weer twee dames aan door hun energie heen te zijn en verder te willen naar de top op de rug van een paard. Er zijn nu nog maar twee dames van de acht die de hele tocht alles hebben gelopen en dat zijn Mickey en ik, wij zijn gewoon twee kanjers en doorzetters. Loop ik nu op de feiten vooruit? Nee, ik weet zeker dat wij die laatste 550 meter morgen naar de top ook aankunnen, daarna is het een kwestie van gecontroleerd afdalen.
Ik ben nog steeds als eerste dame uit de groep boven, ik denk dat ook dit morgen niet zal wijzigen.
Rond kwart over twaalf komen we aan in Thorung High camp. Mij wordt gevraagd of ik het bezwaarlijk vind om als 3e persoon op een kamer te liggen en ik lig gezellig bij de Katwijkse boys. Dik aangekleed settelen we ons in de dining, nog een avondje kou lijden en dan lopen we weer naar de warmte.

Wandeltijd ca 4,5 uur, stijging 800 meter.

Foto’s