Wel, niet, wel, niet,....

De planning voor onze vakantiebestemming dit jaar is Italië, langs de Adriatische kust tot in de hak van de laars. Alle voorbereidingen daarop geënt. Reisboek over Italië gekocht, Italiaanse les genomen zodat we iets meer van de taal begrijpen en ons, zij het zeer gebrekkig, verstaanbaar kunnen maken. 

We zijn er klaar voor. Het enige wat we niet kunnen sturen is het weer! En laat die ons nou doen twijfelen, wel, niet, wel, niet. Met name Noord Italië is rond het moment van ons vertrek ronduit beroerd. Koud en nat en in de bergen boven de 1200 meter ook nog eens een dik pak sneeuw. Diegene die de Giro een beetje volgen hebben die beelden kunnen aanschouwen. 

Via sat24.com wordt het beeld niet positiever en ligt heel Italië onder een blauwe deken van regen wat zeker tot aan de Pinksteren gaat voortduren. 

In een keer doorknallen (2500 km) naar het zuiden is geen optie want wie zegt dat wanneer we langzaam richting het noorden trekken het weer dan beter is of wordt. Gezien onze ervaring van vorig jaar waarin het weer in Portugal en midden en zuid Spanje niet bracht waarop wij hoopten en wij genoodzaakt (voor mij dan wel te verstaan) waren 1000 km oostwaarts te rijden tot aan Valencia waar het eindelijk bikini weer was. 

Italië biedt wat dat betreft geen echte uitwijk mogelijkheid en om alle risico’s op slecht weer te vermijden besluiten we naar Spanje te gaan! Tja, Italië volgend jaar dan maar. 

Nu is het met de caravan vrij eenvoudig om het programma om te gooien, we zijn vrij om te gaan waar we willen, er ligt niets vast.

Zaterdag 25 mei vertrekken we op ons gemakkie richting Frankrijk alwaar wij onze eerste stop maken. Camping Villey le Sec in het gelijknamige dorp en liggend aan de Moezel.

Zondag 26 mei, weer een lange dag en we stoppen in Castries bij Camping de Fondespierre, niet echt een bijzonder goede camping maar prima voor 1 nacht.

Maandag 27 mei, op naar Spanje. Camping Sitges in Sitges, een trip down memorylane voor mij. Kort na mijn 50e verjaardag ( alweer 5,5 jaar geleden) ben ik hier 3 dagen geweest samen met Dennis. De Halberg Rassy, de Mach 3, van Dennis lag toen hier in de haven en dit was dan ook ons onderkomen. We zijn toen gaan stappen in Sitges en dat was een gezellig en memorabel weekend, mijn lever heeft het er nog druk mee😉

De camping is keurig verzorgd en met de fiets zijn we zo in het centrum van Sitges. Het enige jammere is dat naast de camping een enorm bouwproject aan de gang is wat het nodige geluid met zich meebrengt, prima voor nu maar 2 nachtjes is voor ons toch wel max. 

Langs de kust loopt een mooie kustweg en wij stappen op de fiets naar Castelldefels, 20 km verderop. Eh, hebben we plakspullen bij ons? Nee, en ook geen zin om die nu te pakken, het is maar een kort ritje, aldus Floor. De rit is gevarieerd met klimmen en dalen alleen is de kustweg ietwat drukker geworden dan Floor in gedachten had van zijn ervaring van 10 jaar geleden 🤨Castelldefels is een beetje saaie badplaats met een hele lange boulevard waar je dan wel weer overheen mag fietsen. Het is voor ons gevoel lunchtijd maar voor de horeca hier nog niet. De lucht gaat er angstvallig donker tot zwart uitzien en de temperatuur keldert naar beneden, lekker hoor in korte broek en t-shirt. Dan eerst maar een warm bakkie koffie. Uiteindelijk lunchen we in een tent waar wij de enige toerist zijn en de rest is local. De donkere lucht is voorbij getrokken maar het ziet er nog steeds enigszins mistroostig uit en we gaan maar snel fietsen om warm te worden. 

Na de lange boulevard is de eerste klim best lang en eenmaal op het punt dat er afgedaald mag worden staat Floor stil, ik heb een lekke band😕TOP!, nee joh geen plakspullen nodig 😖Ach het is nog maar een km of 12 lopen langs een zeer drukke kustweg waar het verkeer 80km rijdt. Zucht! In ganzenpas lopen we langs de weg, gelukkig houden de automobilisten en vrachtwagenchauffeurs wel rekening met fietsers, alleen fietsen die normaal gesproken dat wel. Met Sitges in zicht sjees ik de kustweg af naar beneden door Sitges heen naar de camping om daar de auto op te halen en dan Floor aan de andere kant van Sitges weer op te pikken.

Welke les kunnen we hieruit trekken? Inderdaad, altijd plakspullen en pompje mee!

Om het leed voor Floor nog erger te maken verliest hij met Yathzee en staat met Jeu de Boules ook al met 2-0 achter, het grappige is dat in Portugal een zelfde Yathzee strijd is losgebarsten en Chantal ook achter staat, tja de Kortenoevertjes doen het nu even niet zo goed😂Misschien kan Anouk de eer nog redden wanneer zij volgende week met vakantie gaan en ook een spelletje Yathzee spelen, maar volgens Nick is dat niet het geval😎

Woensdag 29 mei, we zijn het binnenland ingetrokken en wel ter hoogte van Valencia. We zitten op camping Altomira bij het dorp Navajas.

Een mooie heuvelachtige en groene omgeving, een terrascamping met mooie ruime plekken. Achter de camping loopt de ‘Via Verde’ een fietsroute wat vroeger een spoorweg was. Hier gaan we ons wel een paar dagen vermaken en vanuit hier met de trein naar Valencia.

En ook hier worden de Jeu de Boules ballen weer tevoorschijn gehaald. Er is niet echt een baan maar een campingplek voldoet ook volgens Floor. Na enig gemopper van mijn zijde omdat ik vind dat de bal doodvalt in het grind krijg ik toch grip op de zaak. Het gaat ernstig gelijk op. Het eerste spelletje wint Floor met 10-9 maar de tweede en derde verliest hij, jammer hoor😋. Stand is nu 3-0 (hoop dat ik over 4 wkn ook nog lach).