Verkeers jungle

12 november 2018 - Kandy, Sri Lanka

Verkeers jungle, 12 november
Kandy is onze volgende bestemming. De bedoeling is om vanaf daar met de trein verder te gaan, het verkrijgen van een kaartje wordt echter een uitdaging voor deze zeer bijzondere treinreis. We genieten eerst van het weer overweldigende ontbijt alvorens de bus te pakken naar Dambulla die voor de deur blijkt te stoppen. De overstap verloopt weer zeer vlotjes en ca 3,5 uur later zijn we aangekomen in Kandy waar we hebben gekozen voor Hanthana jungle view holiday home (een mond vol). Dit verblijf ligt in de heuvels van Kandy want in de stad wil je niet zitten. Bij aankomst met de bus stonden we nog voor het station in een file van bussen. Het busstation is vol met bussen en alles kriskras door elkaar. Het is in de stad een jungle van stinkende bussen bussen, auto's, scooters en tuktuk's, ronduit een smerige en ongezonde lucht. Nadat we zijn uitgestapt worden we benaderd door een tuktuk chauffeur en laten we die nou net nodig hebben. Hij brengt ons naar de accommodatie en ondertussen houd hij zijn verkooppraatje zodat we bij hem een toertje boeken. Maar theeplantages, theefabrieken, botaniche tuinen, batik fabriekjes, we've seen them all, been there done that. Ook de dansers kan ons niet boeien, ik heb die voorstelling al eens gezien en vond het toen ook niks. Via de tuktuk meneer krijgen we te horen dat de treinkaartjes al voor dagen vooruit zijn volgeboekt en dat je alleen nog kans hebt bij afzeggingen en je moet een uur voor vertrek dan op het station zijn in de hoop dat het lukt. Dat het volgeboekt was hadden we gisteren ook al van onze buren vernomen. Zij waren toen naar Nuwara Eliya gegaan om daar kaartjes voor het 2e deel van de treinreis te bemachtigen. Wij besluiten dezelfde tactiek te volgen en boeken bij de tuktuk meneer een taxi voor morgen. Wij krijgen te horen dat we niet voor de deur mogen instappen maar op de hoek van de straat. Hij benadrukt dat wij dat niet mogen zeggen in onze homestay want dan geven zij hem slechte recensies want volgens hem zijn alle hotels erop gericht om geld te verdienen door zelf deals te sluiten met taxi en/of tuktuk. Wij nemen dit met een korreltje zout. We bepalen tenslotte zelf met wie we in zee gaan.
Het ontvangst is hartelijk maar na enige tijd beginnen de gastvrouw en haar zoon ons lichtelijk te irriteren. Vragen met wat we gaan doen, waar we heen gaan, moeten ze vervoer regelen, moeten ze kijken of we morgen treinkaartjes kunnen kopen en maar blijven staan en wachten tot wij over de brug komen. Wij voelen ons belaagd! Het lukt uiteindelijk om enigszins ontwijkend en negerend te zijn waardoor ze weggaan. We krijgen nu een beetje door wat de tuktuk meneer bedoelde. We spreken af dat we in de homestay eten en wel om 19.00 uur. Wij zijn de heuvel afgelopen maar Kandy en een rondje om het meer gedaan. Bij de bakker 2 lekkere Sri Lankaanse hapjes gescoord en die bij het meer opgegeten. Geen hele relaxte omgeving want het is kneiterdruk met verkeer. Langs het meer lopend zien we een kleine varaan die een dooie vis ligt op te eten en verderop komen we nog 2 dikke uitbuikende grotere varanen tegen. Weer lekker omhoog gestiefeld. We waren de poort nog niet binnen en daar stonden moeder en zoon alweer, of we koffie of thee wilden maar wij kozen voor een biertje. Op het terras met een Engelsman zitten praten die speciaal naar Sri Lanka is gekomen voor het kijken van de Cricket match tussen Sri Lanka en Engeland. Tja, je moet het maar leuk vinden. 
Ha daar is zoonlief, het eten is klaar dus we kunnen eten. Maar het is pas 18.00 uur en wij willen om 19 uur, dus jammer maar het blijft 19 uur. 
Wij komen even voor zevenen onze kamer uit en daar staat zoonlief al weer te wachten om ons naar de keuken te brengen. Wij twijfelen ondertussen of er soms camera's hangen, zo eng is het als ze zo dicht op je neus zitten. Ze bedoelen het misschien goed maar het komt eng over. 
Na het eten is het tijd om te lezen en verhaaltje te schrijven. De eigenaar van het pand is ondertussen ook even langs geweest en weer de vraag wat we morgen gaan doen en of hij kaartjes voor de trein moet regelen. Hallo, praat je niet met je vrouw? Wij geven aan dat we zelf al vervoer hebben geregeld en hij druipt af. Tijd voor een bakkie thee. Floor maakt thee klaar en is nieuwsgierig hoe het aanrecht is opgebouwd. Hij doet een deurtje open en dan staat dhr des huizes in zijn pyama ineens achter hem en vraagt of hij het allemaal kan vinden. Hoe eng is dat!! Waar zijn die camera's!! 
Als dan ook nog eens de stroom uitvalt vatten wij dat op als bedtijd! (We twijfelden er zelfs nog aan of het een bewuste actie was😂, maar later viel het nog een keer uit)

Van reisblog naar fotoboek
Laat een prachtig fotoboek afdrukken van je verhalen & foto's. Al vanaf € 21,95.
reisdrukker.nl

Foto’s