Giga koud

Vandaag een korte wandeling naar Tilichomeer basecamp (4150). Toch weer een wandeling met vele indrukken. Het gebied is kaal, dor en ruig, heel ruig. Krijg steeds meer het gevoel dat ik op de 'top of the world' ben. Voel me heel bijzonder.

We starten de wandeling minus een deelnemer, Karin heeft het al een paar dagen erg moeilijk en kan het niet bijbenen. Zij kiest er voor om de wandeling naar het meer te laten schieten zodat zij wel de pas kan nemen, zelfs daar heb ik mijn twijfels over. De wandeling begint met een lekkere klim over een smal pad, dit pad zal niet veel breder worden eerder smaller. Er waren twee routes, een hoge en lage route maar die zijn weggevaagd door een enorme landverschuiving. De lage route over de verschuiving heen is hersteld. Het pad is max 30 cm breed, je loopt op los stenen en grind en links van je is alleen de steile helling all the way down en niets om je aan vast te grijpen, als je gaat dan betekent dit ook je einde. Er zitten een paar trickie stukken tussen waar je tussen rotsen door stijl moet afdalen met onder je nog steeds de afgrond. Niet kijken en stug doorlopen is de enige remedie, wel opletten of er geen stenen van boven komen aanrollen want dan moet je het op het rennen zetten. Na 3 uur lopen komen we aan bij Tilicho basecamp, een vrij nieuw gebouw maar zonder faciliteiten. Er zijn gelukkig wel extra dekbedden dus de nacht wordt minder koud. We hebben de middag ter vrije besteding en ik kies er voor om in het raamkozijn te genieten van de warmte van de zon, buiten is het te koud en winderig.  Binnen no time kukel ik in een power nap. Tegen het einde van de middag ga ik toch nog even met Emmie en Helma een stukje loslopen langs de rivier. 
In het restaurant is het koud en de kachel mag pas om 17.00 uur worden opgestookt. Ik zit met een thermo, fleece, windstopper en muts op binnen. Wat koude betreft is het af en toe behoorlijk af zien.
Het kaartgroepje Jos, Floor, Peter en ik leggen weer een klaverjasje als tijdverdrijf tot het eten. Het is ook niet zo dat je even lekker onderuit kunt zakken om een boek te lezen. Er zijn alleen plastic stoelen of banken en houten tafels en in bed lezen is geen optie want dan bevriezen je vingers. 
Het is vroeg slapen want morgen is het om half zes ontbijt en staat er een zware dag te wachten.

Wandeltijd 3 uur, gestegen 150 meter