Hoe het allemaal begon...

13 november 2018 - Kandy, Sri Lanka

Hoe het allemaal begon... 

13 november, een speciale dag. Ik ga even terug in de tijd, Ghasa Nepal. We zijn aan het einde van onze Annapurna wandeling en op de terugweg naar Kathmandu. Het gebeurde achterin een jeep (klinkt wat vreemd als ik het zo neer zet☺️) Maar daar sprong het vonkje over en we zijn al weer 5 jaar samen. Wat vliegt de tijd!
Om het gedachtegoed in ere te houden zitten we vandaag samen achterin een auto 😂op weg naar Nuwara Eliya, de bergen van Sri Lanka. Ik laat weten dat we alleen willen stoppen voor watervallen. Hierin verschillen we van mening omdat ik hier geen eigen inbreng van de chauffeur naar voren laat komen. Nou oké, een stop bij de kruidentuin en een theefabriek. Ik kan je vertellen dat Floor nu echt voor altijd genezen is en dit niet meer gaat doen. Je wordt altijd hartelijk ontvangen en na de rondleiding begint het gesjacher om je spullen aan te smeren. Nu zijn wij niet de rotste maar €50 voor 2 potjes en 1 flesje is echt belachelijk zeker in verhouding tot overige producten in Sri Lanka. Dan komt met gesmoes van discounts en overleg met de manager. Binnen 5 minuten is het bedrag al gereduceerd tot €30. Dit doet ons vertrouwen alleen maar afnemen, als het al in no time kan zakken! Wij besluiten van de koop af te zien. De gids krijgt een tip en daar moet die het maar mee doen.
Volgende stop de theefabriek. Ook hier krijgen wij direct een dame als gids toegewezen. Nu lopen daar meerdere dames gidsen rond in dezelfde kledij en twee ook nog eens met een zelfde postuur. Wij zien de dame weglopen de trap af, wij er direct achteraan. Na twee trappen zijn we haar kwijt, foetsie, ze lijkt wel opgelost. Komt er een andere dame naar beneden, die was ons aan het zoeken. Waren we achter de verkeerde aangelopen 😂 dit zorgde wel voor enig vertier onder de dames. De rondleiding was leuk maar wat ons daarna weer mateloos irriteert is dat ze dan aan je blijven plakken totdat je in de shop thee gekocht hebt. En dat gedoe is nu een reden waarom ik een pesthekel heb aan dit gedoe. Floor snapt het nu ook en beloofd plechtig het nooit meer te willen! Zo dat staat!!
Na een paar watervallen komen we aan in Nuwara Eliya, een niet al te groot stadje maar ook hier stinkt het naar uitlaatgassen. Onze accommodatie House of Leisure is in Engelse stijl en ziet er prima uit. We lopen richting het meer, langs "het oudste postkantoor ter wereld" dat zeggen ze hier althans en een beetje door het stadje. In het stadje ligt een golf court. Hier hilarische dingen gezien, van die opgedofte figuren met caddy die dan geen bal weten te raken. Later zien we een klein ventje met nog 2 andere kinderen en Floor vraagt wat zijn handicap is, 20 zegt dat kereltje. Zo, laat jij dan eens zien wat je kunt. Nou zonder een probleem slaat hij de bal naar de green, die andere twee waren minder goed. Fantastisch om te zien en ze wilde maar al te graag op de foto.
Na het gebruikelijke middag biertje en diner zit ook,deze dag er weer op. Morgen verder met de trein, althans dat hopen we.

Foto’s

3 Reacties

  1. Sylvia van der Bovenkamp:
    13 november 2018
    Super goed geschreven.
  2. Monique van Staveren:
    14 november 2018
    Dure Ceylon thee daaro hahaha! Leuke verhalen weer, kijk uit naar de volgende.
  3. Monique Balkema:
    18 november 2018
    😍😍😍 gefeliciteerd met jullie jubileum en dat jullie nog maar heel veel jaren achterin in een jeep gaan zitten 😂😂. Dan heb ik ook lekker leesvoer bij mijn bakje koffie, heerlijk 😘😘💋.