Cultuur, zon, zee en strand.

26 juni
We hebben na een relatief korte rit ( 3 uur) de camping bereikt in Orasac, 16 km ten noorden van Dubrovnik. Dit wordt onze zuidelijkste stopover deze vakantie. De middag vullen we met een stukje fietsen (omgeving verkennen) en naar het strand. Beide behoorlijke ondernemingen. Al fietsend is de conclusie snel getrokken dat op de fiets naar Dubrovnik geen optie is, de auto's razen hier behoorlijk langs je heen en er zitten steile stukken tussen die maken dat je al geheel bezweet bent voordat je daar aankomt. Het strand is te bereiken via een behoorlijk steil pad, terugkomend van ons fietstochtje waren we al met de fiets naar beneden gereden en dan is een helling van 15% wel oké maar terug was er, voor mij althans, niet tegenop te fietsen. Lopend krijg je hetzelfde hellingspercentage voor de kiezen maar dat is veel beter te doen. Nog even gesnorkeld maar niet echt bijzonder te noemen en het water is gewoonweg nog te koud om lang in te verblijven. 
Zaterdag 27 juni is de dag dat we met de bus, die stopt vlak voor de camping, naar Dubrovnik gaan. Wat een prachtige ommuurde stad. Deze stad heeft best wel wat te verduren gekregen, het is grotendeels verwoest bij een grote aardbeving in 1667 en weer opgebouwd. In de begin jaren 90 is daar de Balkanoorlog en zijn grote delen van Dubrovnik vernietigd of zwaar beschadigd door bombardementen. Knap om te zien hoe dit allemaal is hersteld. We zijn begonnen met een wandeling over de stadsmuur die om heel het oude stadscentrum heen ligt, dit geeft een mooi gezicht over de Rode daken en de torens die erboven uitsteken. Daarna door de smalle straatjes gelopen en het de mensen die hier wonen hebben een hele bijzonder woonomgeving. Nu hebben we allebei de nodige oude historische steden gezien maar deze is toch echt een toppertje. Het was puur genieten! Was het er ook een hele mooie zonnige dag voor. 
's-Avonds spreken we de plannen voor de terugreis door. In principe blijven we nog 2 dagen hier en rijden dan naar Oostenrijk voor daar nog 2 dagen, de weersvoorspellingen aldaar zijn gunstig. 
Zondag 27 juni is het behoorlijk bewolkt en wordt het een 'doe' dag! Floor kwam met Kotor op de proppen welke hij nog kende uit zijn vliegperiode tijdens de Balkanoorlog dit was de incheck baken. Alhoewel hij er niet aan land is geweest wilde hij dit nu wel wel eens bekijken. De baai van Kotor staat beschreven als de mooiste baai van Montenegro, het lijkt wel een fjord, en Kotor als een bezienswaardig stadje. Dus paspoorten mee en we gaan naar Montenegro. De route loopt langs een kustweg en biedt prachtige uitzichten. Bij de grens van Kroatie aangekomen kunnen we zo doorrijden naar de grens van Montenegro. We staan stil! Is er een ongeval? Vanaf de andere zijde komt er ook mondjesmaat verkeer door. Maar nee hoor! De file, ben ik toch al zo gek op, is voor de grenspost van Montenegro, dit hele geintje duurt ca. anderhalf uur, tenenkrommend zitten we beide in de auto. 
Na de grens is het nog een kleine 40 km naar Kotor, we steken met een pandje de baai over en rijden over een leuke maar hele smalle kustweg op Kotor aan. Soms is het lastig met tegenliggers want je kunt elkaar af en toe echt niet passeren. Bij Kotor liggen 3 cruise schepen in de baai wat aangeeft dat het dorpje het bekijken waard is. En dat was ook zo. Ook hier een oude stadsmuur tegen de berg op zo steil dat je je afvraagt waarom er eigenlijk een stadsmuur ter bescherming nodig was. De straatjes zijn smal en ook hier net zoals in Dubrovnik zijn er souvenirs winkels in gevestigd. We aan schouwen nog even hoe een cruiseschip vanaf de kade vertrekt. De terugreis doen we via de andere zijde van de baai zodat we nagenoeg de hele baai van Kotor gerond hebben. Onderweg nog een 'bier' stop in het zonnetje en dan weer richting grens in de verwachting dat het nu wel iets sneller zal gaan maar helaas niets is minder waar. Nu duurt het bijna een uur voordat we de grens zijn gepasseerd, het lijkt wel pesterij onderling tussen Kroatië en Montenegro. Vlak voor de grens kregen we nog een leuk telefoontje van Anouk. Nick heeft haar ten huwelijk gevraagd. Floor glimt van trots van oor tot oor. 
Maandag 28 juni een laatste dag om bij te bruinen. Floor gaat lekker fietsen en ik toog de heuvel af beladen met al het strand spul. Heerlijk genieten van die warme zon. Morgen een lange autorit waar we ons kamp voor een nachtje opslaan in Slovenië en dan woensdag naar Oostenrijk waar we nog 2 of 3 nachtjes willen blijven. Oftewel we gaan weer richting huis.