Nu al 'bedankt'

29 mei 2017 - Moustiers-Sainte-Marie, Frankrijk

25 mei 2017
Frankrijk is onze caravan bestemming voor dit jaar. Het plan is om via de Gorges du Verdon omhoog te trekken met als eindpunt de Alpe d'Huez.

Mijn eerste twee maanden in het Alrijne ziekenhuis zitten er op en zo ook mijn proeftijd. Aan de doelstellingen voldaan en ik mag blijven, had ik ook niet anders verwacht. Ben de afgelopen jaren niet zo relaxt op vakantie gegaan als nu. Daar komt nog bij de luxe om de caravan op je eigen oprit te kunnen parkeren en te kunnen inruimen. Hemelvaartsdag 25 mei verlaten we onze oprit in Rijnsburg. 
Na twee dagen rijden met een tussenstop in Premeaux-Prissey op camping Du Moulin de Prissey. De camping ligt in het wijngebied Bourgogne met bijvoorbeeld Nuits Saint George als een van de voornaamste wijnen.
Onze eerste bestemming is het dorp Moustiers Sainte-Marie en camping Saint Jean. Moustiers is een dorp bekend om zijn aardewerk maar bovenal omdat het gelegen is aan de Gorges du Verdon en het meer Sainte Croix. 

Zaterdag 27 mei
Volledig bedankt!
Vandaag staat onze eerste fietstocht op het programma, we beginnen 'rustig aan' om in de termen van Floor te spreken met een rondje om het meer. Het is 29 graden en het rondje is maar liefst 51 km en hier doen we 4 uur en 20 minuten over. Onderweg was er een stuk die over een wandelroute ging de GR 99 en hier kon je kiezen uit A en B. Op de kaart leek optie A de kortste, ja maar deze bleek ook het steilst en niet te fietsen. Oftewel je fiets over een met brokken steen bezaaid pad tegen een helling opduwen. Ik was volledig bedankt en niet de meest gezellige met die flierefluitende achter me die natuurlijk nergens last van had. Halverwege van fiets gewisseld, ik zijn lichte mountainbike omhoog duwen en hij mijn fiets met zijtas, niet dat dat voor hem iets uitmaakte maar voor mij wel, ik kreeg zelfs die mountainbike bijna niet meer omhoog geduwd. Deze (voor mij) slopende tocht werd wel beloond met mooie uitzichten. De laatste 5 km kwam ik maar moeizaam vooruit en 'liepen de benen vol' en begon ik aardig oververhit te raken. Water in de nek en op het hoofd bracht de gewenste verkoeling. Ik die last heeft van de warmte! Een vreemde gewaarwording en het zal wel met de opvliegers te maken hebben. Het laatste stuk naar beneden was een waar genot, een afdaling van 16% terug naar de camping, en nee we hebben die 16% niet omhoog gefietst. 

Zondag 28 mei
Vandaag de eerste wandeling,  circuit des pecheurs, een wandeling van ca. 3 uur. We rijden naar Colle de l'Olivier waar de wandeling start. We dalen van 700 meter naar 557 meter waarna het pad een knik maakt en vervolgens dalen we door naar 500 meter. Het is een mooie gevarieerde wandeling over rotsen en door bebossing. Op 500 meter loopt het pad door de gorges langs de Verdon. We moeten op een moment een rotspartij oversteken waar ze voor de veiligheid een ijzeren rails aan de wand hebben gemaakt om je vast te kunnenhouden. De route gaat uiteindelijk weer bergopwaarts om weer op 700 meter te eindigen. Na 2,5 uur zijn we weer bij de auto en gaan we nog een paar uurtjes naar het strand. Nou ja, strand is een groot woord. Het is meer een rivierbedding met stenen, gras en bomen voor de nodige beschutting, we vinden nog een schaduwplekje. 

Maandag 29 mei
Floor gaat lekker fietsen, hij heeft wat trainingskilometers te maken wil hij de jongens tijdens de fietsweek kunnen bijhouden/voor kunnen zijn. Hij kiest voor Route des Crêtes en checkt meteen of het voor mij ook te doen is. En ik? Ik ga lekker zonnen langs de Verdon. De rust werd verstoord door de aanwezigheid van een Duitse Partridge family of een of andere geloofsgemeenschap die daar liedjes staan te zingen onder begeleiding van een gitaar. 
In de middag treffen we elkaar weer op de camping. Het rondje Route des Crêtes is voor mij te doen maar dan moeten we er wel eerst met de auto naar toe. Dit staat dus morgen op het programma. 

Foto’s

4 Reacties

  1. Monique Balkema:
    29 mei 2017
    Weer gaaf om te lezen. Zit er geen trekhaak achter die fiets van Floor?
  2. Sylvia:
    29 mei 2017
    Jee wat een toer neem ook wat rust hoor maar heel veel plezier
  3. Caroline:
    30 mei 2017
    Wat herkenbaar! Liep vorig zelf ook te vloeken en te tieren en probeerde mijn mountainbike een pad op te duwen dat, voor mijn gevoel, loodrecht omhoog liep. Ik was ook nog eens boos op mezelf omdat ik me toch had laten overhalen deze route te kiezen, terwijl ik van te voren wist dat dat geen goed plan was. De afdaling daarna was inderdaad heerlijk! Jammer dat het één niet zonder het ander kan!
  4. Mam:
    30 mei 2017
    Zo heb weer een internet verbinding .Dus kan ik alle verhalen van jullie weer lezen Wees maar voorzichtig .kus van ons.